-Ενθαρρύνετε πράξεις καλοσύνης μεταξύ των παιδιών σας Όταν ένα παιδί μέσα σε μια οικογένεια μπαίνει σε μπελάδες περισσότερο από τα άλλα, να είστε σίγουροι ότι και τα άλλα παιδιά εμπλέκονται με κάποιον τρόπο. Ίσως και να μην το κάνουν επίτηδες. Ίσως δεν αντιλαμβάνονται καν ότι το κάνουν, αλλά με κάποιο τρόπο κοροϊδεύουν, αποκλείουν ή «καρφώνουν» αυτό το παιδί, πράγμα που ενισχύει το ρόλο του κακού παιδιού. Η έμφαση σε πράξεις καλοσύνης από όλα τα μέλη της οικογένειας μπορεί να βοηθήσει να αλλάξουν καταστροφικά μοτίβα. Ίσως να θέλετε να μιλήσετε στα αδέρφια του παιδιού για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και να βρείτε λύσεις για το πως μπορούν να βοηθήσουν. Όταν βλέπετε να ανάβουν τα αίματα ρωτήστε τα εμπλεκόμενα παιδιά, «Ποια πιστεύετε ότι θα ήταν η καλή πράξη που μπορείτε να κάνετε τώρα;».
Ο τρόπος που θα οργανώσει ένα παιδί το διάβασμά του παίζει καταλυτικό ρόλο όχι μόνο στην επίδοσή του στο σχολείο αλλά κυρίως στην εικόνα και στη σχέση που θα αναπτύξει με τη μάθηση γενικότερα. Είναι σημαντικό να κατανοήσουν οι γονείς ότι δεν «διαβάζουμε» όλοι μαζί τα μαθήματα της επόμενης μέρας αλλά στην ουσία βοηθάμε ή καλύτερα μαθαίνουμε το παιδί (ιδίως στις πρώτες τάξεις του δημοτικού) να οργανώνει τη μελέτη του ώστε να είναι αποδοτική και όσο το δυνατόν λιγότερο κουραστική. Αυτό ενισχύει την αίσθηση της υπευθυνότητας στο παιδί και του δίνει μια εικόνα για τις δυνατότητες, τις αδυναμίες του και τον εκτιμώμενο χρόνο που απαιτείται. Στόχος του γονέα είναι να επιτύχει το παιδί αυτό που ονομάζουμε αυτορρύθμιση. Μερικοί τρόποι που μπορεί αυτό να επιτευχθεί: ¬ Προτείνετε στο παιδί να τοποθετήσει το πρόγραμμα της εβδομάδας σε σημείο που να μπορεί να το βλέπει εύκολα όπως, στο γραφείο, στην πόρτα, στη ντουλάπα του δωματίου του χωρίς να χρειάζεται να του το υπενθυμίζετε εσείς συνεχώς. ¬ Βοηθήστε το παιδί να οργανώσει το χώρο του δωματίου του με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επηρεάζεται την ώρα της μελέτης από άλλα ερεθίσματα όπως, από το γραφείο να μην έχει θέα έξω από το παράθυρο, να κλείνει την πόρτα για να μην αποσπάται η προσοχή του από άλλους θορύβους (δικές σας
Ανακαλύψτε τη ρίζα του προβλήματος. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ συχνά δεν αντιλαμβάνονται καλά το πώς τα βλέπουν οι συνομήλικοί τους και υποπίπτουν σε κοινωνικές γκάφες, χωρίς να το καταλαβαίνουν. Βοηθήστε τα συζητώντας τι πήγε στραβά, γιατί έγινε και τι θα μπορούσε (όχι τι θα έπρεπε) το παιδί σας να κάνει διαφορετικά την επόμενη φορά. Δείξτε την ίδια ευαισθησία στο παιδί με ελλειμματική προσοχή που θα δείχνατε και σε έναν καλό ενήλικα φίλο σας -- τα πολλά αρνητικά σχόλια μπορεί να τραυματίσουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού σας.
Το επάγγελμα μαθητής στις σημερινές μέρες θα λέγαμε ότι είναι ένα απαιτητικό και δύσκολο επάγγελμα. Πραγματικά, ο σύγχρονος Έλληνας μαθητής έχει να αντιμετωπίσει ένα βαρύ πρόγραμμα με αρκετές ώρες στο σχολείο, επιστροφή στο σπίτι για διάβασμα, επιπλέον φροντιστήρια κ.α. Είναι αρκετά συνηθισμένο στα μέσα της σχολικής χρονιάς να παρατηρείτε μια κάμψη, μια κούραση από τους μαθητές και οι γονείς χρειάζεται να ενθαρρύνουν τα παιδιά ώστε να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τη σχολική χρονιά με επιτυχία. Κάθε παιδί όμως έχει τα δικά του εσωτερικά κίνητρα για να καταβάλλει περισσότερη προσπάθεια, ανάλογα με τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του αλλά και το μαθητικό του προφίλ, αναφέρει ο κ. Στέλιος Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής. Έχουμε 4 διαφορετικούς τύπους μαθητών που ο καθένας χρειάζεται διαφορετικό τρόπο ενθάρρυνσης και ώθησης:
Θα πρέπει οι γονείς να ακολουθήσουν ορισμένα βήματα που θα βοηθήσουν τα παιδιά να μπουν σε «πρόγραμμα ύπνου». Το πρώτο βράδυ που θα εφαρμόσετε αυτό το «πρόγραμμα», φροντίστε να νυστάζει το παιδί πολύ, π.χ. να το βάλετε αργά για ύπνο ή να μην έχει κοιμηθεί το μεσημέρι. Δημιουργήστε μια διαδικασία «ρουτίνας» πριν πάει το παιδί για ύπνο, η οποία θα «εκτελείται» κάθε βράδυ με την ίδια σειρά, με τρυφερότητα, σταθερότητα και ηρεμία (π.χ. κάνει ένα μπάνιο, πλένει τα δόντια του, διαβάζετε ένα παραμύθι). Αυτή η «ιεροτελεστία» προετοιμάζει το παιδί για την αλλαγή από την εγρήγορση και διασκέδαση της ημέρας στη χαλάρωση και ξεκούραση της νύχτας. Δραστηριότητες όπως έντονα παιχνίδια, παρακολούθηση ταινιών ή τηλεόρασης δεν ενδείκνυνται για αυτή τη φάση προσαρμογής, διότι αντί να χαλαρώνουν το παιδί, ανεβάζουν την έντασή του και κατά συνέπεια το δυσκολεύουν να ηρεμήσει.Αν αρχίσει να κλαίει μόλις φύγετε από το δωμάτιο, μην επιστρέψετε αμέσως. Αν συνεχίσει να κλαίει, μπείτε στο δωμάτιό του, αλλά ο μοναδικός σας σκοπός θα πρέπει να είναι απλά να του διαβεβαιώστε ότι είστε κοντά του. Μιλήστε του μονολεκτικά κάτι σαν: «Είναι ώρα για ύπνο τώρα.» ή «Κοιμήσου τώρα.» Δεν θα ήταν σκόπιμο να το πάρετε αγκαλιά ή να του μιλήσετε πέρα από την καθησυχαστική φράση, διότι αυτή η
Δεν σας αρέσει να βλέπετε το παιδί σας να δυσκολεύεται με ένα πρόβλημα μαθηματικών ή να κάνει απανωτά λάθη στη γραμματική, αλλά είναι σημαντικό να το αφήσετε να μάθει μέσα από τα λάθη του. Ο βασικός κανόνας που πρέπει να θυμάστε είναι ο εξής: υποστηρίξτε το παιδί σας και προσφέρετε βοήθεια, αλλά ποτέ μην κάνετε εσείς τα μαθήματα του παιδιού. Η πρώτη δημοτικού είναι η πρώτη σοβαρή επαφή του παιδιού με το διάβασμα, επομένως θα εμπλακείτε σε ένα μικρό βαθμό, τουλάχιστον στο κομμάτι των οδηγιών. Βρείτε τη σωστή ισορροπία με τα παρακάτω βήματα: