Ελληνικά Media
Εισαγγελέας Αρείου Πάγου: Μπλόκο στην αποφυλάκιση Κορκονέα
Στην άσκηση αναίρεσης κατά της απόφασης του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου της Λαμίας, που αναγνώρισε στον πρώην ειδικό φρουρό Επαμεινώντα Κορκονέα το ελαφρυντικό του σύννομου βίου, με βάση τις διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα, με αποτέλεσμα να … σπάσει η πρωτόδικη ποινή της ισόβιας κάθειρξης , προχώρησε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Βασίλης Πλιώτας.
Η εισαγγελία του Αρείου Πάγου, αφού μελέτησε το σκεπτικό της απόφασης έκρινε ότι υπάρχει εσφαλμένη ερμηνεία και μη επαρκή αιτιολογία σε ό,τι αφορά την αναγνώριση του ελαφρυντικού του σύννομου βίου .
Μετά από την ενέργεια αυτή η «υπόθεση Κορκονέα» θα κριθεί από το αρμόδιο Ποινικό Τμήμα του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας. Και σε περίπτωση που η απόφαση του δικαστηρίου είναι θετική υπέρ της αναίρεσης της επίμαχης απόφασης, τότε ο πρώην ειδικός φρουρός θα δικαστεί εκ νέου από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο για την υπόθεση της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Σημειώνεται ότι ο πρώην ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας αποφυλακίστηκε μόλις μία ημέρα μετά την απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, σύμφωνα με την οποία του επιβλήθηκε κάθειρξη 13 ετών για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, καθώς του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου.
Ο Κορκονέας είχε ήδη συμπληρώσει 11 χρόνια στη φυλακή, ενώ στον χρόνο που είχε εκτίσει προσμετρήθηκαν και μεροκάματα που έκανε ως έγκλειστος.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι η όποια απόφαση των ανώτατων δικαστών για την περίπτωση του Επ. Κορκονέα θα αποτελέσει νομολογιακή πυξίδα σε ό,τι αφορά τα όρια και τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση του ελαφρυντικού του σύννομου βίου , που αφορά σε δεκάδες εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις.
Μάτι: Στις 21 Νοεμβρίου η Ολομέλεια Εφετών για τη φονική πυρκαγιά
Στις 21 Νοεμβρίου 2019 συγκαλείται η Ολομέλεια του Εφετείου Αθηνών, προκειμένου να αποφανθεί σχετικά με την ανάθεση σε ειδικό εφέτη ανακριτή και επίκουρο αυτού, του χειρισμού της υπόθεσης για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, η οποία είχε ως τραγικό αποτέλεσμα το θάνατο 102 συνανθρώπων μας και ανυπολόγιστες υλικές και οικολογικές ζημίες.
Ο δικηγόρος Βασίλης Καπερνάρος , ο οποίος εκπροσωπεί συγγενή θυμάτων σε δήλωσή του αναφέρει : «Εκφράζουμε την πεποίθηση, ότι αυτή τη φορά θα καταστεί δυνατή η σύγκληση της Ολομέλειας του Εφετείου Αθηνών, θα υπάρξει απαρτία και θα αποφασιστεί η ανάθεση της υποθέσεως σε ειδικό εφέτη ανακριτή, προκειμένου να διερευνηθεί η υπόθεση από εμπειρότερο δικαστικό λειτουργό και γίνει ενδελεχέστερη αναζήτηση και αξιοποίηση του ποινικού αποδεικτικού υλικού, για την ουσιαστική διακρίβωση της αλήθειας».
Καβάλα: Στενός φίλος του θύματος ο δολοφόνος του 59χρονου ιδιοκτήτη καντίνας
Ένας 49χρονος είναι ο δράστης της δολοφονίας του 59χρονου ιδιοκτήτη καντίνας χθες το βράδυ λίγο έξω από την τοπική κοινότητα Κρηνίδων, της δημοτικής ενότητας Φιλίππων του Δήμου Καβάλας. Τον άτυχο άντρα βρήκε νεκρό μέσα στην καντίνα η σύζυγος του. Ο 59χρονος βρέθηκε θανάσιμα τραυματισμένος, φέροντας τραύματα από σκάγια κυνηγετικού όπλου.
Από την εμπεριστατωμένη αστυνομική έρευνα που επακολούθησε ταυτοποιήθηκε ο 49χρονος δράστης, ο οποίος συνελήφθη σήμερα το πρωί στην Καβάλα και κατά την εξέτασή του ομολόγησε την πράξη του.
Όπως προέκυψε ο δράστης βρισκόταν στην επιχείρηση του 59χρονου και μετά από λογομαχία που είχαν αποχώρησε, ενώ στη συνέχεια επέστρεψε και τον πυροβόλησε με κυνηγετικό όπλο, τραυματίζοντας τον θανάσιμα.
Από το σημείο του συμβάντος κατασχέθηκαν δύο κάλυκες κυνηγετικών φυσιγγίων ενώ σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην οικία του 49χρονου, βρέθηκε η κυνηγετική καραμπίνα, η όποια και κατασχέθηκε. Ο συλληφθείς, με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος του, θα οδηγηθεί αύριο το πρωί στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Καβάλας.
ΑΣΟΕΕ: Επεισόδια με δύο τραυματίες αστυνομικούς και τρεις προσαγωγές
Για δύο τραυματίες αστυνομικούς και τρεις προσαγωγές κάνει λόγο η Αστυνομία με νεώτερη ανακοίνωση σχετικά με τα επεισόδια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής το χρονικό των γεγονότων έχει ως εξής:
«- την 12:30 ώρα, (100) περίπου άτομα προσέγγισαν το Οικονομικό Πανεπιστήμιο και αφού έσπασαν με κόφτη το λουκέτο της εξωτερικής εισόδου, επιχείρησαν να εισέλθουν στον προαύλιο χώρο,
– οι αστυνομικές δυνάμεις που επενέβησαν για να αποτρέψουν την είσοδο δέχτηκαν επίθεση από τα άτομα, πολλά από τα οποία χρησιμοποίησαν καδρόνια κ.α. αντικείμενα,
– για να αποκλιμακώσουν τις επιθέσεις, αναγκάστηκαν να κάνουν χρήση δακρυγόνων,
– στο προαύλιο του Οικονομικού Πανεπιστημίου κατάφεραν να εισέλθουν (70) περίπου από τα άτομα, τα οποία παρέμειναν μέχρι την 14:45 ώρα, οπότε και αποχώρησαν».
Καταλήγοντας στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται ότι «από τις επιθέσεις κατά των αστυνομικών δυνάμεων τραυματίστηκαν (2) αστυνομικοί, που διακομίστηκαν στο 401 Γ.Σ.Ν. Αθηνών, ενώ κατά τη διάρκεια του περιστατικού προσήχθησαν (3) άτομα».
Νέα προσαγωγή έξω από τη ΓΑΔΑ
Το απόγευμα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από τη ΓΑΔΑ στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας για συμπαράσταση στους τρεις προσαχθέντες, όπου υπήρξε ένταση και προσήχθη ένα ακόμα άτομα από τις δυνάμεις που βρίσκονται στο σημείο
«Τόλμη και γοητεία» στην ΕΡΤ: Μαλλί με μαλλί παρουσιάστρια και σκηνοθέτρια
Ένα περιστατικό που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι σενάριο σε σαπουνόπερα, διαδραματίστηκε στα τέλη του προηγούμενου μήνα στις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ στην Μεσογείων.
Ειδικότερα γνωστή παρουσιάστρια διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση με τον άνδρα της σκηνοθέτριας, η οποία όταν το έμαθε, αποφάσισε να πάει σπίτι της παρουσιάστριας και να της ζητήσει τον λόγο.
Ωστόσο ο διάλογος που είχαν έγινε έντονος και κουβέντα στην κουβέντα, η παρουσιάστρια χτύπησε και εξύβρισε την σκηνοθέτρια που λίγο αργότερα πήγε στο Α.Τ Ακροπόλεως για να καταθέσει μήνυση, μαζί με τον σύζυγό της.
Η παρουσιάστρια από την πλευρά της συνελήφθη την ίδια μέρα και οδηγήθηκε στο αυτόφωρο, όπου απολογήθηκε πριν από λίγες μέρες, σύμφωνα πάντα με ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ.
ΑΕΚ: Ποδοσφαιρικά εγκλήματα
Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσει κάποιος ποδοσφαιρικά αυτό που συνέβη το βράδυ της Κυριακής στο ΟΑΚΑ.
Τα όσα έγιναν μπαίνουν στη σφαίρα του ανεξήγητου, με την ΑΕΚ να «αυτοκτονεί» και να χάνει ένα δικό της παιχνίδι.
Ένα παιχνίδι στο οποίο προηγούνταν 2-0 στο ημίχρονο, απέναντι σε μια ομάδα που μέχρι την Κυριακή αγνοούσε την νίκη στην έδρα της.
Κι όμως η Ένωση το κατάφερε και αυτό.
Σύγκληση της Ολομέλειας Εφετών για τη Novartis ζητά ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου
Τη σύγκληση της Ολομέλειας του Εφετείου της Αθήνας για την υπόθεση της Noavartis ζητά με έγγραφό του ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Βασίλης Πλιώτας.
Ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός προχωρά στην ενέργεια αυτή, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν και για πολλές άλλες υποθέσεις, λόγω της εξαιρετικής σημασίας της υπόθεσης της Novartis, λαμβάνοντας υπόψη του ότι πρόκειται για μία χρονίζουσα δικογραφία.
Ο κ. Πλιώτας με έγγραφό του προς τον προϊστάμενο του Εφετείου της Αθήνας Κωνσταντίνο Σταμαδιάνο ζητά τη σύγκληση της Ολομέλειας των εφετών, ώστε να αποφευχθεί η πολυδιάσπαση και να προχωρήσει ταχύτερα η διερεύνηση της υπόθεσης αυτής που εξακολουθεί να προκαλεί έντονες αναταράξεις σε πολιτικό και δικαστικό επίπεδο.
Υπό αυτό το πρίσμα ζητείται να ανατεθεί η δικογραφία για την υπόθεση της Novartis σε 2-3 ή και περισσότερους εφέτες , αν κριθεί αναγκαίο ,για να ολοκληρωθεί ο κύκλος της δικαστικής διερεύνησης τάχιστα .
Υπενθυμίζεται, ότι στο στάδιο της κύριας ανάκρισης βρίσκονται ήδη μία σειρά από ποινικές διώξεις με φόντο την υπόθεση της Novartis, για μη πολιτικά πρόσωπα . Σε περίπτωση λοιπόν, που το Εφετείο της Αθήνας αποφασίσει θετικά επί του αιτήματος οι δικογραφίες αυτές θα … αναβαθμιστούν και από τους ανακριτές κατά της διαφθοράς, που είναι πρόεδροι πρωτοδικών, θα ανατεθούν σε εφέτες ειδικούς ανακριτές, που είναι αρχαιότεροι και εμπειρότεροι δικαστές.
Το δρόμο εξάλλου του Εφετείου έχουν πάρει στο παρελθόν και μία σειρά άλλων υποθέσεων , όπως η υπόθεση της τράπεζας Κρήτης, η υπόθεση της 17Ν , καθώς και οι υποθέσεις για το λεγόμενο παραδικαστικό κύκλωμα, τα ομόλογα, τη Μονή Βατοπεδίου καθώς και η υπόθεση για τα μαύρα ταμεία της Siemens.
«Προανακριτικά»
Εζησα για να το δω κι αυτό. Το δίδυμο της επιτυχίας Πολάκης - Τζανακόπουλος σε ρόλους αθώας περιστεράς. Τι ήσυχα παιδάκια ήταν αυτά που κάθισαν στα έδρανα της Προανακριτικής. Τι αθώο ύφος σε στυλ πλάθω κουλουράκια με τα δυο χεράκια.
Και τι σιωπηλή διαμαρτυρία ήταν αυτή; Τι παθητική αντίσταση; Το περίμενες εσύ απ' τον αψύ Σφακιανό κ. Πολάκη αυτό το μούγκα - βούβα και ραμμένο στόμα; Αλλά κι ο άλλος ο κ. Τζανακόπουλος με τρία τέρμινα θητεία στο Αιγάλεω να του κοπεί η μαγκιά με το μαχαίρι;
Δεν εξηγείται αλλιώς, οι άνθρωποι έχουν πάθει Μαχάτμα Γκάντι καραμπινάτο.
Χαμηλοβλέποντες κι οι δυο σαν άρτι βιασθέντες από μια χουντοεπιτροπή με τη βία μιας πλειοψηφίας περιμέναν υπομονετικά να μπει η βάρβαρη φρουρά να τους πετάξει έξω σηκωτούς. Μόνο που οι βάρβαροι δεν ήλθαν. Τι κρίμα, οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.
Φαντάζεστε τον κ. Τζανακόπουλο να τον σέρνουνε οι φρουροί στα μωσαϊκά όξω απ' την αίθουσα; Καλά, τον κ. Πολάκη δεν θέλω να τον φανταστώ. Με πιάνει ίλιγγος, ζαλίζομαι σαν να με πιάνει η θάλασσα με τα γνωστά σιχαμένα αποτελέσματα.
Ετσι όμως και γινόταν κάτι τέτοιο τι μέλι θα κατάπιναν οι συριζαίοι. Την άλλη μέρα με τη φωτογραφία τους πρώτη σελίδα οι σιδηροδέσμιοι βουλευτές ήρωες μιας μίνι επανάστασης του '21 θα ενθουσίαζαν τα πλήθη. (Επ' ευκαιρία, είδατε την κυρία Αγγελοπούλου στη Βουλή; Ιδια ο Δαρείος είκοσι χρόνια νεότερος.) Μάρτυρες άξιοι ενός μνημείου πιο ανατριχιαστικό κι απ' το μνημείο των νεκρών της ΕΡΤ.
Είναι όμως άξια θαυμασμού κι η συλλογιστική τους. Εμείς, λέει, ήρθαμε εδώ γιατί έτσι μας είπε ο πρόεδρος.
- Μα η πλειοψηφία λέει άλλο.
- Α, εμείς από πλειοψηφία ούτε να τη χέσουμε μετά συγχωρήσεως, εμείς ακούμε τον πρόεδρο.
- Τον πρόεδρο της επιτροπής;
- Οχι, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
- Μα εδώ είναι επιτροπή.
- Ναι, αλλά εμείς είμαστε του ΣΥΡΙΖΑ. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πάνω από επιτροπές.
Αυτά μέσα στη Βουλή. Στο περιστύλιο, άλλα. Γιατί η άποψη είναι ανάλογη με τον χώρο όπου βρίσκεσαι. Αλλα μέσα, άλλα έξω, άλλα στο χολ, άλλα στη σάλα, άλλα στην κρεβατοκάμαρα. Δεν μπορείς να πεις στο WC καθίστε να φάμε. Αυτά γίνονται στις ταινίες του Μπουνιουέλ και παίρνουνε βραβείο στις Κάννες, στο «Φάντασμα της Ελευθερίας» συγκεκριμένα.
Ετσι κι ο κ. Τζανακόπουλος μας αποκάλυψε ότι όλο αυτό γίνεται για να μην μπορέσει να καταθέσει ο Φρουζής.
- Μα εδώ είναι ο Φρουζής, τον έχουνε μαντρώσει στο κουβούκλιο και περιμένει να φύγετε εσείς να μπει αυτός.
- Εμείς δεν φεύγουμε.
- Τότε δεν μπαίνει αυτός.
- Αυτός δεν μπαίνει γιατί δεν θέλει η Νέα Δημοκρατία.
- Η Νέα Δημοκρατία θέλει τον Φρουζή.
- Ναι, αλλά δεν θέλει εμάς. Μην τα θέλουνε όλα δικά τους, επειδή έχουνε την πλειοψηφία μαζί με το ΚΙΝΑΛ. Σιγά. Κάναμε εμείς έτσι όταν είχαμε την πλειοψηφία αγκαλιά με τον Καμμένο; Κάναμε χειρότερα. Αλλο αυτό. Μη συγκρίνουμε τώρα ανόμοια πράγματα.
Εκεί απάνω πήρε τον λόγο η λαρυγγόφωνος γυνή, Γεροβασίλη με το όνομα, και είπε:
- Κι αν θέλετε να ξέρετε, εμείς τον Πολάκη θα τον πάμε για πρόεδρο Δημοκρατίας.
Εκεί ακριβώς δεν σταμάτησε μόνο ο νους του ανθρώπου.
Εκεί σταμάτησε κι ο Χρόνος.
Οι παλιές φλέβες είμαστε
«Περισσότερο κι από εκείνους που μας έβριζαν, που μας έλεγαν παστρικές και τουρκόσπορους, με ενοχλούσαν οι άλλοι. Οι ψυχικάρηδες. Οι ευσπλαγχνικές κυρίες, οι ελεήμονες κύριοι που έρχονταν στις παράγκες μας λες και πήγαιναν στην εκκλησία. Χάιδευαν τα πιτσιρίκια, "σαν τα ζώα σάς έχουν!" έκαναν βουρκωμένοι στις γυναίκες, "άχου, παππούλη, πώς κατάντησες…" στους γέρους μας. Ανοιγαν έπειτα κάτι σάκους από λινάτσα και μοίραζαν με ύφος Αϊ-Βασίλη τα δώρα.
Μη φανταστείς - τα αποφόρια τους μας έφερναν, τα σπασμένα παιχνίδια των παιδιών τους, άντε και τίποτα χύμα τσιγάρα κι αλεσμένο ρεβίθι για να το ψήσουμε, να πιούμε γιαλαντζί καφέ. Εμείς έπρεπε να τους κοιτάμε με ευγνωμοσύνη. "Ο Θεός να μου κόβει χρόνια και να σας δίνει μέρες!" τους φιλούσε τα χέρια μια σκατόγρια που έμενε στην παραδιπλανή πόρτα - πόσα χρόνια να της έκοβε ο Θεός; Στα ογδόντα πέντε βάδιζε… Οι ευεργέτες μας συγκινούνταν από τας αυθορμήτους εκδηλώσεις μας κι επέστρεφαν στα ωραία τους σπίτια φορώντας την καλοσύνη τους παράσημο. Για μέρες κι εβδομάδες θα κορδώνονταν στους κύκλους τους. Κι άμποτε επιβεβαιώνονταν οι Γραφές κι αντίκριζαν τον Αγιο Πέτρο θυρωρό στην πύλη του Παραδείσου, εκείνη τη φιλανθρωπία τους θα επικαλούνταν για να τον πείσουν να τους βάλει μέσα…».
Αυτά μου έλεγε η θεία μου η Μαρίνα, προσφυγοπούλα στα οκτώ της με την Καταστροφή, η οποία άρπαξε τη ζωή από τα μαλλιά και - όπως οι περισσότεροι Μικρασιάτες - πρόκοψε. Μπόλιασε με το τσαγανό και με το μπρίο της την παλιά Ελλάδα. «Ενα πράμα δεν αντέχω» κατέληγε. «Να με λυπούνται. Αμα ποτέ με λυπηθείς, θα σε δαγκώσω!» μου κούναγε το δάχτυλο από την αναπηρική καρέκλα όπου είχε καθηλωθεί στα στερνά της.
Τη θυμάμαι τη θεία Μαρίνα κάθε μέρα παρακολουθώντας τον διαγωνισμό ευαισθησίας που διεξάγεται με αφορμή τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Κατεβατά γράφονται έμπλεα σπαραξικάρδιων κοινοτοπιών. «Δυστυχισμένους ανθρώπους» τούς ανεβάζουν, «τσακισμένες ψυχές» τούς κατεβάζουν. Φωτογραφίες δημοσιεύονται με μπόμπιρες που τσαλαβουτούν στις λάσπες, με εγκύους που ξεροσταλιάζουν στις ουρές των συσσιτίων. Οποτε δε κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο καμιά ανατριχιαστική εικόνα με νεκρούς που ξεβράστηκαν στις ακτές μας, ο θρήνος που σηκώνεται καλύπτει όλη τη χώρα.
Καλώς σηκώνεται τέτοιος θρήνος. Υγιής και αξιέπαινη η αντίδραση της κοινωνίας απέναντι στις φρικώδεις αντιδράσεις, στα ντροπιαστικά τσιμπούσια με αλκοόλ και χοιρινό, στους εμποράκους του πατριωτισμού και της φυλετικής δήθεν καθαρότητας. Ως κόρην οφθαλμού πρέπει να διαφυλάσσουμε - στους θολούς μας καιρούς - το πνεύμα που μας έχει κληρονομηθεί από τις δύο μας μεγάλες παραδόσεις. Από την ιουδαιοχριστιανική με τη φιλοξενία του Αβραάμ. Από την αρχαιοελληνική με τον Ξένιο Δία. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι πρόκειται για το δικό μας πνεύμα, για τη δική μας ψυχή. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αποτελούν απλώς την πέτρα, τη λυδία λίθο, που πάνω της δοκιμάζουμε την ευγένεια των αισθημάτων μας.
Λίγη απόσταση αν πάρουμε από την επικαιρότητα της Μόριας και των Διαβατών, θα συνειδητοποιήσουμε ότι η αλληλεγγύη μας - ακόμα κι όταν την εκφράζουμε με πράξεις - φαντάζει εξίσου αδιάφορη, στη μεγάλη κλίμακα, με τον ρατσισμό των άλλων.
Τι είναι η Ιστορία παρά η ιστορία της μετανάστευσης; Από καταβολής ανθρώπου, πληθυσμοί μετακινούνται σε αναζήτηση καλύτερης μοίρας. Εγκαταλείπουν τις ρημαγμένες τους γενέτειρες, το ασφυκτικό τους περιβάλλον, ταξιδεύουν με κάθε μέσο, περνούν του λιναριού τα βάσανα για να βρεθούν σε ό,τι πιστεύουν ως Γη της Επαγγελίας.
Βαστούν κλάδους ελαίας, έχουν διάθεση να συμμορφωθούν στους κανόνες του τόπου ο οποίος τους υποδέχεται δίχως να τους έχει προσκαλέσει; Πολύ σπανίως. Πεινασμένοι είναι και εξαγριωμένοι από τις κακουχίες και αποφασισμένοι παντί τρόπω να επιβιώσουν και να ριζώσουν. Ή να προχωρήσουν παρακάτω. Μπορεί κανένας να τους σταματήσει; Σίγουρα πάντως όχι μια κοινωνία που γερνάει, που έχει εκφυλιστεί από την ευημερία επτά και πλέον δεκαετιών, η οποία βουλιάζει στις εμμονές και τις νευρώσεις της κι αναπολεί τις περασμένες δόξες. Σίγουρα όχι η σημερινή Ευρώπη.
Οι βάρκες που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο και στη Νότια Μεσόγειο δεν αποτελούν παρά το προανάκρουσμα. Στην Αφρική σημειώνεται ήδη έκρηξη γεννήσεων. Η Εγγύς Ανατολή βράζει. Η Κίνα απλώνεται προς πάσα κατεύθυνση, ειρηνικά, επιχειρηματικά… Ο κόσμος όπως τον γνωρίσαμε θα πεθάνει πριν από εμάς.
Υποκλινόμαστε στους πλούσιους ξένους, επιδεικνύουμε τον οίκτο μας στους φτωχούς ή αντιδράμε σπασμωδικά, μισαλλόδοξα. Βαυκαλιζόμαστε ως καλοί άνθρωποι, ψυχικάρηδες. Οι άλλοι ποζάρουν καραγκιοζηδόν με περικεφαλαίες, γνήσιοι - τρομάρα τους - απόγονοι του Μεγαλέξαντρου. Τίποτα δεν καταλαβαίνουμε, τίποτα δεν ελέγχουμε. Οι παλιές φλέβες είμαστε απλώς όπου θα κυλήσει, ορμητικό, ανελέητο, το καινούργιο αίμα.
Θεσσαλονίκη: Πιτσιρικάδες κρέμονταν σε αστικό λεωφορείο εν κινήσει
Δεν έχουν τελειωμό τα επικίνδυνα παιχνίδια των πιτσιρικάδων. Ενώ για το «παιχνίδι του πνιγμού» που σαρώνει στα σχολεία έγινε εισαγγελική παρέμβαση, μια άλλη επικίνδυνη μόδα εξαπλώνεται μεταξύ ανηλίκων, αυτή των ακροβατικών σε δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς εν κινήσει.
Μετά τους μικρούς που σκαρφαλώνουν στα τραμ της Αθήνας, με κίνδυνο τραυματισμού, η μόδα χτύπησε στην Θεσσαλονίκη.
Οπως φαίνεται, από το βίντεο που κυκλοφόρησε στα στα social media, δύο έφηβοι κρεμάστηκαν σε εν κινήσει αστικό λεωφορείο, στο «Ν1», που κάνει το νυχτερινό δρομολόγιο για το αεροδρόμιο «Μακεδονία», ρισκάροντας να τραυματιστούν σοβαρά.
Ο ένας, μάλιστα, δεν κατάφερε να κρατηθεί, γλίστρησε και σύρθηκε για λίγο πριν πέσει στο οδόστρωμα, ενώ δίπλα του περνούσαν αυτοκίνητα με ταχύτητα. Ευτυχώς δεν τραυματίστηκε.
Ακολουθεί το video:
«Τα Γλυπτά του Παρθενώνα ανήκουν στην Ελλάδα»
Τελικά, οι ταινίες δεν μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Οσο και αν το υποψιαζόμασταν από μόνοι μας, πώς να το κάνουμε; Είναι μια διαπίστωση που προκαλεί μια κάποια μελαγχολία όταν βγαίνει από τα χείλη ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου, ο οποίος έχει αφιερώσει την καριέρα του ακριβώς σε αυτό: στην προσπάθεια να αλλάξει τον κόσμο. Στα 83 του, ο Κεν Λόουτς, δύο φορές βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα, εξακολουθεί να μην κάθεται σε ησυχία. Η 27η ταινία του με τίτλο «Δυστυχώς απουσιάζατε» (από προχθές στις ελληνικές αίθουσες) είναι μια πραγματεία για τα δεινά αυτού που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν «gig economy», δηλαδή των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης που κάνουν θραύση στη Βρετανία (αλλά και στην Ελλάδα). Στη συνέντευξη που παραχώρησε στα «ΝΕΑ», ο βρετανός σκηνοθέτης αθεράπευτα αριστερός, φανατικός αντικαπιταλιστής και βαθιά ουμανιστής, δεν μασά τα λόγια του: κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «παραδόθηκε στην ΕΕ», επιτίθεται στον «επικίνδυνο» Μπόρις Τζόνσον, μιλάει για το Brexit (ο ίδιος ψήφισε Remain) και ζητεί την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Η ταινία σας κάνει πολύ κόσμο να δακρύζει. Τι πιστεύετε ότι προκαλεί αυτή την αντίδραση; Μήπως η εξάπλωση των ελαστικών μορφών απασχόλησης μας έχει εξοικειώσει με τα προβλήματα των χαρακτήρων της ταινίας;
Ναι, νομίζω πως όλοι πια ξέρουν ότι πρόκειται για κάτι που συμβαίνει σε κάθε δρόμο αυτής της χώρας. Ολοι έχουμε μια αίσθηση του τι συμβαίνει. Αλλά, για κάποιον λόγο, οι ιστορίες αυτές δεν προβάλλονται (σ.σ.: από τα ΜΜΕ). Εάν οι θεατές ταυτίζονται με την ταινία - και ελπίζω ότι το κάνουν - είναι επειδή η ιστορία που αφηγείται συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Τι θέλατε να πείτε κάνοντας αυτή την ταινία;
Το πρώτο που ήθελα να πω είναι ότι εδώ και 40 χρόνια όλα τα εργασιακά κεκτημένα (το ωράριο, ο εγγυημένος μισθός, η προστασία από την απόλυση κ.λπ.) καταστρέφονται από την ελαστική απασχόληση. Ετσι, ο αγώνας για μια αξιοπρεπή ζωή είναι χαμένος. Επίσης, ήθελα να διερευνήσουμε το πώς αυτό αντανακλάται στην οικογένεια: όταν και οι δύο γονείς εργάζονται 12 ώρες την ημέρα, δεν είναι εκεί όταν τα παιδιά τους γυρίζουν από το σχολείο, παλεύουν για να ξεχρεώσουν δάνεια, δεν έχουν εγγυημένο εισόδημα και δεν μπορούν να προγραμματίσουν τη ζωή τους.
Στις 12 Δεκεμβρίου διεξάγονται εκλογές στη Βρετανία. Ποιος πιστεύετε ότι θα κερδίσει;
Δεν ξέρω αν μπορούμε να κερδίσουμε, δεν ξέρω αν η Αριστερά μπορεί να κερδίσει. Νομίζω ότι έχει πιθανότητες, αλλά οι επιθέσεις που δέχεται ο Τζέρεμι Κόρμπιν είναι άγριες και αισχρές. Ορισμένες προέρχονται από ανθρώπους που ανήκαν στο Εργατικό Κόμμα. Είναι αυτοί που υποστήριξαν τον πόλεμο στο Ιράκ, είναι αυτοί που υποστηρίζουν τις ιδιωτικοποιήσεις (σ.σ.: «φωτογραφίζει» τον Τόνι Μπλερ). Ο Τύπος τούς δίνει διαρκώς βήμα, το BBC τούς προβάλλει συνέχεια.
Ποια είναι η γνώμη σας για τον Μπόρις Τζόνσον;
Οι πολιτικές του μοιάζουν πολύ με αυτές του Τραμπ. Το ίδιο και τα μαλλιά του. Είναι μια βρετανική, κυριλέ εκδοχή του Τραμπ. Πλασάρεται ως μια προσηνής περσόνα, αλλά οι πολιτικές του είναι αδίστακτες.
Θα λέγατε ότι είναι επικίνδυνος για τη Βρετανία;
Δεν είναι επικίνδυνος για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Αλλά είναι επικίνδυνος για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών.
Εδώ και τριάμισι χρόνια, η Βρετανία είναι παγιδευμένη στο Brexit. Ποια είναι η γνώμη σας επ' αυτού;
Η συζήτηση που διεξάγεται αφορά τη Δεξιά: ένα τμήμα της θέλει να μείνουμε στην ΕΕ επειδή οι πολυεθνικές θέλουν να πουλάνε σε όλη την Ευρώπη. Ενα άλλο τμήμα της θέλει να φύγουμε, επειδή πιστεύουν ότι εκτός ΕΕ θα έχουν φθηνότερο εργατικό δυναμικό και φθηνότερα αγαθά. Τα επιχειρήματα της Αριστεράς δεν ακούγονται ποτέ: μένουμε στην Ευρώπη και τη μεταρρυθμίζουμε, κατά τον Γιάνη Βαρουφάκη, ή φεύγουμε επειδή είναι μια ένωση της ελεύθερης αγοράς, αλλά εμείς θέλουμε να σχεδιάσουμε την οικονομία με βάση τον κρατικό παρεμβατισμό.
Το 2016 δηλώσατε ότι «η ώθηση που έχουν δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ποδέμος, ο Μπέρνι Σάντερς και ο Τζέρεμι Κόρμπιν δείχνει ότι ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός». Ωστόσο, μέχρι στιγμής ουδείς εξ αυτών κατάφερε να πετύχει. Ηταν οι προσδοκίες σας εσφαλμένες;
Είναι μια συνεχής μάχη, ένας διαρκής αγώνας. Οι δυνατότητες της Αριστεράς υπέστησαν πλήγμα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ παραδόθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ηταν ένα μεγάλο χτύπημα για εμάς. Οι Ποδέμος είχαν προβλήματα, διασπάστηκαν, και ο Σάντερς έχασε το χρίσμα από την Κλίντον. Η ελπίδα υπάρχει ακόμη. Πρέπει να γίνουμε καλύτεροι στο να κερδίζουμε τις μάχες.
Μπορούν οι ταινίες να αλλάξουν τον κόσμο;
Α, όχι (γελάει). Δυστυχώς, όχι. Μια ταινία μπορεί να μας αφήσει με ένα ερώτημα και να μας γεμίσει με μια κάποια ευθύνη ώστε να σκεφτούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς.
Στα 83 σας, τι σας κάνει να θέλετε να γυρίζετε ταινίες;
Δεν ξέρω. Υποθέτω ότι εάν θέλεις να παραμείνεις σε επαφή με τον κόσμο, πρέπει να συνεισφέρεις κι εσύ κάτι.
Εχετε στα σκαριά κάποια νέα ταινία;
Για την ώρα, όχι. Θα το σκεφτούμε.
Να σας ρωτήσω ποιος είναι ο αγαπημένος σας έλληνας σκηνοθέτης;
Ωχ, μου βάζετε δύσκολα! Μου άρεσαν πολύ το «Ζ» και ο «Αγνοούμενος» του Γαβρά, όπως και τα πρώτα φιλμ του Αγγελόπουλου. Αλλά δεν έχω δει πρόσφατες ταινίες, κάτι για το οποίο λυπάμαι πολύ.
Είστε υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα;
Απολύτως. Τα Γλυπτά του Παρθενώνα βρίσκονται εδώ ως συνέπεια του ιμπεριαλισμού. Ανήκουν στην Ελλάδα. Δεν έπρεπε να είχαν αφαιρεθεί ποτέ. Οπωσδήποτε πρέπει να επιστραφούν.
Ο Μιχαλολιάκος «υπέγραψε την καταδίκη του»
Επόμενη δικάσιμος για την πολύκροτη δίκη της ΧΑ είναι στις 18 Δεκεμβρίου, οπότε και θα δοθεί η οριστική ημερομηνία κατά την οποία θα μάθουμε την πρόταση της εισαγγελέως. Μια δίκη που πέρασε από πολλά κύματα και με την απολογία του αρχηγού Νίκου Μιχαλολιάκου, που συζητήθηκε πολύ, την εβδομάδα που διανύσαμε. Καθυστερήσεις, αντεγκλήσεις, επεισόδια, μεταφορά σε διαφορετικές αίθουσες.
Στο κάδρο βέβαια η Μάγδα Φύσσα - αν και για τη δίκη ενοποιήθηκαν δεκάδες υποθέσεις, πέραν της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, που αφορούν μέλη της οργάνωσης. Ας ξεκινήσουμε από τον Μιχαλολιάκο και όσα είπε στην απολογία του - κι ενώ έξω από το Εφετείο δεκάδες αντιφασιστικές οργανώσεις έδιναν τον δικό τους τόνο σε ένα πρωί που για πολλούς χαρακτηρίστηκε ιστορικό. «Ο Μιχαλολιάκος εμφανίστηκε με ένα έτοιμο γραμμένο κείμενο που το συμβουλευόταν την πρώτη ώρα της απολογίας του και πριν αρχίσουν οι ερωτήσεις της έδρας. Μετά το διάστημα αυτό, δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις ερωτήσεις επαρκώς καθώς έδινε λογικοφανείς μεν απαντήσεις, αλλά για την έδρα και για εμάς που έχουμε πλήρη γνώση του αποδεικτικού υλικού είναι εύκολο να τις καταρρίψουμε στις αγορεύσεις μας.
Στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων όπως κάθε ναζί, δηλαδή αρνήθηκε την ιδεολογία του, κατονόμασε και "κρέμασε" τους συναγωνιστές του, προσέβαλε τη νοημοσύνη της έδρας και του ακροατηρίου. Οι απαντήσεις του σε θέματα όπως οι διαγραφές μελών μετά τις επιθέσεις που καταλογίστηκαν στη ΧΑ ήρθαν σε αντίφαση με τις απαντήσεις άλλων ηγετικών στελεχών, όπως του Κασιδιάρη, του Παππά και του Παναγιώταρου, αλλά και του αποχωρήσαντος Μίχου. Υπέγραψε την καταδίκη του, όπως και όλοι οι συγκατηγορούμενοί του, καθώς ακολούθησε την τακτική της πλήρους άγνοιας, γεγονός που ενόψει των λοιπών στοιχείων που έχουμε δει, θα αποβεί μοιραίο για αυτόν. Ομοίως μοιραίος και ο ναζιστικός χαιρετισμός των μελών της ΧΑ που τον συνόδευαν μέσα στο δικαστήριο και κατά την αποχώρησή του σηκώθηκαν και επιδεικτικά χαιρέτησαν» λέει στα «ΝΕΑ» η Ελευθερία Τομπατζόγλου, συνήγορος της οικογένειας Παύλου Φύσσα. Ο Θανάσης Καμπαγιάννης πάλι, μέλος της πολιτικής αγωγής, σχολιάζει ως εξής την απολογία Μιχαλολιάκου: «Ο αρχηγός έδωσε τους πάντες και τα πάντα για τη διάσωσή του. Οπως είπε ο ίδιος, "ήρθε να υπερασπιστεί τη Χρυσή Αυγή". Αληθές αν θεωρηθεί ότι ο ίδιος είναι η Χρυσή Αυγή (και κανένας άλλος). Αυτή είναι τελικά και η μόνη αλήθεια».
Για όσους έχουν εικόνα της δίκης, όλα αυτά τα χρόνια, συχνά και μέρος της κοινωνίας ήταν διάδικος αφού σε κάποιες περιπτώσεις το αντιφασιστικό κίνημα ήταν πρωταγωνιστής στις συνεδριάσεις. Σαν να ολοκληρώθηκε μια πολιτική ταυτόχρονα διαδικασία. Συχνά έμπειρα στελέχη του αντιφασιστικού χώρου αλλά και δικηγόροι μιλούσαν για «εθνικοσοσιαλισμό» ή ναζισμό περιγράφοντας τον πυρήνα της ιδεολογίας της ΧΑ. Οι άμεσα εμπλεκόμενοι στη διαδικασία βέβαια ήταν πιο προσεκτικοί. «Πολιτική προέκταση έλαβε η δίκη εκτός αιθούσης, καθώς μέσα στην αίθουσα η πολιτική αγωγή διαφύλαξε το ποινικό σκέλος ώστε να μην υπάρξει καμία αμφιβολία ότι δικάζονταν εγκλήματα και όχι ιδεολογίες. Σε επίπεδο πολιτικών ζυμώσεων όμως η παρουσία των κινημάτων βοήθησε τόσο στην προώθηση της δίκης προς τον κόσμο, ακόμα και προς μέλη του αντιφασιστικού κινήματος, που αμφισβητούσαν την αξία και χρησιμότητά της, αλλά και προς κόσμο που λόγω της έλλειψης ενημέρωσης από τα κυρίαρχα ΜΜΕ δεν είχε πλήρη εικόνα» μας λέει η Τομπατζόγλου.
ΔΙΚΗ - ΜΑΜΟΥΘ. Ενώ έχει ενδιαφέρον το πώς απαντούν οι δικηγόροι για την καθυστέρηση της δίκης όλο αυτό το διάστημα: «Ο χρόνος που απαιτήθηκε ήταν επακόλουθος του τεράστιου αποδεικτικού υλικού. Συνολικά, περίπου 230 μάρτυρες, μόνο από το κατηγορητήριο ήταν σχεδόν 150, και οι λοιποί είχαν προταθεί από υπεράσπιση και πολιτική αγωγή. Ο αριθμός των αναγνωστέων εγγράφων του κατηγορητηρίου ήταν τέτοιος που απαιτήθηκαν περίπου 6 μήνες για να αναγνωσθούν αυτά, αντίστοιχο διάστημα διήρκεσε και η ανάγνωση των εγγράφων που προσκομίστηκαν από κατηγορουμένους και πολιτική αγωγή. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα πρέπει να συνυπολογισθεί η αποχή των δικηγόρων που κράτησε 6 μήνες (σημειωτέον ότι αρχικά η πολιτική αγωγή είχε ζητήσει και της είχε χορηγηθεί άδεια από τον ΔΣΑ για να συνεχιστεί η εκδίκαση, γεγονός που σήμαινε ότι δεσμευόταν αντίστοιχα και η υπεράσπιση να παραστεί καθώς η άδεια μιας πλευράς καλύπτει και την άλλη, όμως οι υπερασπιστές της ΧΑ υπέβαλαν αίτημα στον Σύλλογο για ανάκληση της άδειας, και αυτό έγινε δεκτό, γεγονός ασυνήθιστο). Αλλά και κάποιες καθυστερήσεις όπως, για παράδειγμα, η προβολή ενστάσεων και αιτημάτων από τη μεριά της υπεράσπισης που δεν είχαν καμία νόμιμη βάση και προβάλλονταν απλά για να καθυστερήσει η διαδικασία. Εάν λάβει κανείς υπόψη ότι η δίκη εδώ και τρία χρόνια λαμβάνει χώρα 8-12 φορές τον μήνα, είναι σαφές ότι δεν υπήρξε καθυστέρηση, αλλά τεράστιος όγκος αποδεικτικού υλικού». Σήμερα η ΧΑ εκτός Βουλής, σε έναν κυκεώνα εμφύλιου πολέμου και με εκκρεμή την πρόταση της εισαγγελέως, μοιάζει να περνά στο χρονοντούλαπο. Παρότι υπάρχει ισχυρό το επιχείρημα πως μέρος τής ατζέντας της έχει διαχυθεί στην κοινωνική Ακροδεξιά και με αφορμή το Μεταναστευτικό αναζωπυρώνεται.
Βαρθολομαίος: Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα
Πολύ σπάνια ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος δίνει συνεντεύξεις. Ωστόσο, η επίσκεψή του αυτές τις μέρες σε Ολλανδία, Βέλγιο και Λουξεμβούργο στάθηκε αφορμή για να με συναντήσει την Πέμπτη το πρωί στο Αμστερνταμ. Η συζήτησή του με τα «ΝΕΑ ξεκίνησε από το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, μια που ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας έκανε σχετική ομιλία, κλείνοντας τις εργασίες ενός διεθνούς οικολογικού συνεδρίου στην ολλανδική πρωτεύουσα. Αναπόφευκτα, η συζήτηση επεκτάθηκε και στο λεγόμενο ουκρανικό ζήτημα, για το οποίο ο κ. Βαρθολομαίος εμφανίστηκε βέβαιος ότι θα ξεπεραστούν οι δυσκολίες. «Είναι ένα πρόβλημα δύσκολο, που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει η Ορθοδοξία, αλλά δεν είναι άλυτο» τόνισε, προαναγγέλλοντας ότι πολλές Εκκλησίες θα ακολουθήσουν, και μάλιστα σύντομα, το παράδειγμα της Εκκλησίας της Ελλάδας, που αναγνώρισε το Αυτοκέφαλο της Ουκρανικής Εκκλησίας. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έστειλε παράλληλα μήνυμα ενότητας και συνεργασίας προς πάσα κατεύθυνση, και ιδίως προς την Ευρώπη, υποδεικνύοντας ότι η αλληλεγγύη είναι μονόδρομος για την επίλυση των προβλημάτων. Σήμερα «υπάρχει αλληλεξάρτησις των ανθρώπων, και των θεσμών, και των πολιτισμών, και πρέπει να δίνουμε τα χέρια, να συνεργαζόμεθα» είπε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, καταλογίζοντας ευθύνες στους ηγέτες που θέτουν το πολιτικό τους συμφέρον και το οικονομικό συμφέρον των χωρών τους υπεράνω των κοινών ζητημάτων.
Μιλήσατε στο διεθνές συνέδριο για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Πώς αξιολογείτε το σοβαρό αυτό πρόβλημα;
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο ασχολείται με τα θέματα της οικολογίας και του περιβάλλοντος εδώ και τριάντα χρόνια. Ξεκίνησε ο αείμνηστος προκάτοχός μου, ο Πατριάρχης Δημήτριος, αυτό το εγχείρημα, το συνεχίζω εγώ πολύ πιο εντατικά. Διότι είμαι πεπεισμένος ότι το οικολογικό πρόβλημα είναι ένα οξύ πρόβλημα το οποίο απασχολεί όλη την ανθρωπότητα. Δεν αφορά μόνο την προστασία του πλανήτου, του φυσικού περιβάλλοντος, δεν αφορά μόνο τη δική μας γενιά, αλλά και τις γενιές που θα μας ακολουθήσουν, απέναντι στις οποίες έχουμε χρέος να αφήσουμε έναν πλανήτη υγιή, όπου θα μπορούν οι μέλλουσες γενιές, τα παιδιά, τα εγγόνια, και τα δισέγγονά μας, να αναπνέουν καθαρό αέρα, να ζουν σε ένα καθαρό και βιώσιμο περιβάλλον. Γι' αυτό το Πατριαρχείο ξεκίνησε μια ζωντανή δυναμική δραστηριότητα, κάνοντας διάφορα σεμινάρια, για να εμπνεύσει τους νέους ότι πρέπει να αγαπήσουν και να προστατεύσουν το φυσικό περιβάλλον, κάνοντας διεθνή και διαθρησκειακά οικολογικά συμπόσια. Κάναμε έως τώρα εννέα διεθνή συμπόσια διαθρησκειακά, στα οποία καλέσαμε όχι μόνο θρησκευτικούς λειτουργούς, αλλά και εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, δημοσιογράφους, βιολόγους, φυσικούς. Και όπως είπα, διαθρησκειακά, όχι μόνο χριστιανούς, όχι μόνο ορθοδόξους, αλλά ανθρώπους που ανήκουν σε διάφορα θρησκεύματα, με διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις, για να υπάρχει μια συστράτευσις όλων αυτών για την κοινή υπόθεση που λέγεται οικολογία. Η οικολογία, η οικονομία προέρχονται από την ελληνική λέξη οίκος, που είναι το σπίτι μας, είναι όλος ο πλανήτης, το σπίτι όλων των ανθρώπων. Γι' αυτό και το χρέος είναι κοινό. Να δουλέψουμε όλοι μαζί για να αποφύγουμε τα ακραία φαινόμενα τα οποία ζούμε σήμερα και λυπούμαι διότι πολλοί πολιτικοί ηγέται θέτουν το πολιτικό τους συμφέρον και το οικονομικό συμφέρον των χωρών τους υπεράνω της πνευματικής και της ηθικής διαστάσεως, που έχει και πρέπει να έχει το οικολογικό πρόβλημα. Η Αμερική δεν επεκύρωσε, δεν δέχεται τη Συμφωνία των Παρισίων. Παλαιότερα μερικές χώρες δεν είχαν δεχθεί τη Συμφωνία του Κιότο, διότι ακριβώς θέτουν τον οικονομικό παράγοντα και τα οικονομικά συμφέροντα υπεράνω του μείζονος συμφέροντος όλης της ανθρωπότητας. Το Πατριαρχείο μας προσπαθεί να υπενθυμίσει στους ανθρώπους ότι το οικολογικό πρόβλημα έχει και μία θεολογική και ηθική και πνευματική διάσταση, η οποία δεσμεύει όλους τους ανθρώπους και όλους τους λαούς. Για τον εαυτό τους και για τους διαδόχους, τις μέλλουσες γενιές.
Η κλιματική αλλαγή είναι ένα από τα προβλήματα της εποχής μας, η οποία χαρακτηρίζεται από έντονες ανησυχίες. Είπατε ότι πολιτικοί ηγέτες θέτουν το πολιτικό τους συμφέρον και το οικονομικό συμφέρον των χωρών τους υπεράνω προβλημάτων μείζονος σημασίας. Πώς εκτιμάτε γενικότερα την κατάσταση;
Το θέμα της εκκοσμικεύσεως, ότι μέσα στην καθημερινότητά μας κοιτάζουμε πώς θα καλοπεράσουμε, πώς θα ζήσουμε πιο πλούσια, πιο άνετα, και ξεχνούμε την πνευματική διάσταση της ζωής μας, που αφορά όχι μόνο την επί γης ζωή αλλά και τη ζωή μας μετά τον τάφο. Πρέπει να σκεπτόμεθα ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος όχι μόνο από σώμα, αλλά και από ψυχή. Είναι δισυπόστατος, αν μπορώ να το πω έτσι. Και ξεχνούμε τη μία διάσταση της ανθρώπινης υπάρξεώς μας, την πνευματική διάσταση, και μένουμε προσκολλημένοι στα γήινα. Και σε αυτό το σημείο πρέπει να πω ότι το καθήκον ημών των κληρικών, ημών των ανθρώπων, που υποτίθεται ότι χειριζόμαστε τα πνευματικά θέματα στην ανθρώπινη κοινωνία, γίνεται βαρύτερο, διότι πρέπει να υπενθυμίζουμε διαρκώς στους ανθρώπους και κυρίως να τους πείθουμε, όχι μόνο με λόγια αλλά και με το παράδειγμά μας, με την καθημερινή μας ζωή, για την αναγκαιότητα της πνευματικότητος.
Στη βελγική πόλη Μπριζ, και συγκεκριμένα στο Κολέγιο της Ευρώπης, θα μιλήσετε για τον ρόλο της Eκκλησίας στην Ευρώπη. Πώς βλέπετε τον ρόλο αυτόν;
Είναι τιμή μου που με κάλεσαν να μιλήσω σε αυτό το πολύ ονομαστό ευρωπαϊκό σχολείο, και μάλιστα θα έχω τη χαρά να ακούσω την απάντηση του κ. Μαργαρίτη Σχοινά, ο οποίος πρόσφατα ονομάστηκε επίτροπος της Ελλάδος, αλλά και αντιπρόεδρος της Κομισιόν, που είναι μια μεγάλη τιμή για το γένος μας. Θα μεταφέρω εκεί τις απόψεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, διότι εγώ δεν μιλώ μόνο προσωπικά, μεταφέρω παντού και πάντοτε τις απόψεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και ό,τι θα πω και εκεί, ό,τι είπα στο συνέδριο το οικολογικό στο Αμστερνταμ, είναι απόψεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Θα απαντήσει στην ομιλία μου εκτός από τον κ. Σχοινά και ένας μαθητής, νομίζω ο αριστούχος μαθητής του σχολείου, και είμαι πολύ περίεργος να δω τις αντιδράσεις ενός νέου ανθρώπου, που έχει την τύχη να σπουδάζει σε ένα τόσο ονομαστό σχολείο.
Ποιο θα είναι το κυριότερο μήνυμά σας σε σχέση με την Ευρώπη;
Ενότητα, συνεργασία. Δεν μπορεί να ζήσει κανείς μόνος του και να επιτύχει μόνος του. Σήμερα όλος ο κόσμος έχει γίνει ένα μεγάλο χωριό, υπάρχει αλληλεξάρτησις των ανθρώπων, και των θεσμών, και των πολιτισμών, και πρέπει να δίνουμε τα χέρια, να συνεργαζόμεθα για το κοινό καλό της ανθρωπότητος. Να μη συμπεριφερόμαστε εγωιστικά και μονόπλευρα.
Στο πλαίσιο αυτό ποιο είναι γενικότερα το όραμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου;
Είναι η ενότης του ανθρωπίνου γένους, για την οποία ενότητα του ανθρωπίνου γένους μίλησε τόσο γλαφυρά ο Απόστολος Παύλος στον Αρειο Πάγο στην Αθήνα ήδη από τον πρώτο αιώνα. Και αυτό το μήνυμα του Αποστόλου Παύλου είναι διαχρονικό ότι οι άνθρωποι είναι όλοι δημιουργήματα του Θεού. Λέγει ο Απόστολος Παύλος «του γαρ και γένος εσμέν», όλοι οι άνθρωποι είμαστε γένος του Θεού. Είμαστε δημιουργήματα από τον ίδιο ουράνιο πατέρα και για αυτό είμαστε αδελφοί μεταξύ μας. Μπορεί να ανήκει κανείς σε διάφορους πολιτισμούς, διάφορα θρησκεύματα, αλλά δεν παύουμε να είμεθα αδελφοί μεταξύ μας. Αυτό είναι το μήνυμα που εκπέμπει διαχρονικά το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, γι' αυτό και είμαι υπέρ των διαλόγων. Να ξέρετε ότι με πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου διεξάγονται διάλογοι με τους άλλους χριστιανούς, καθολικούς, λουθηρανούς, αγγλικανούς και τα λοιπά, αλλά και με το ισλάμ και τον ιουδαϊσμό. Μερικοί φοβούνται τον διάλογο, νομίζουν ότι θα επηρεαστούμε από τους άλλους και θα προδώσουμε την ορθόδοξη πίστη μας. Αυτό είναι αδιανόητο. Σαν πολιτισμένοι άνθρωποι στον εικοστό πρώτο αιώνα μπορούμε άριστα να καθόμαστε γύρω από το ίδιο τραπέζι και να συζητούμε τα κοινά προβλήματα τα οποία απασχολούν όλη την ανθρωπότητα. Είναι χαρακτηριστικό από αυτής της απόψεως ότι με τους εβραίους και με τους μουσουλμάνους δεν συζητούμε θεολογικά θέματα, όπως συζητούμε τέτοια θέματα με τους άλλους χριστιανούς, αλλά συζητούμε κοινωνικά θέματα, αυτά τα οποία αφορούν και επηρεάζουν όλη την ανθρωπότητα και μεταξύ αυτών είναι και το οικολογικό πρόβλημα, είναι οι αρρώστιες, η παιδεία, είναι ο πόλεμος, η ειρήνη και τα λοιπά. Γι' αυτό το Πατριαρχείο μας εκπέμπει αυτό το μήνυμα της ανοιχτοσύνης και της ελευθερίας της σκέψεως, να μη φοβούμαστε, να αγαπούμε όλους και να συζητούμε με όλους, διότι τα προβλήματα σήμερα είναι κοινά, μας απασχολούν από κοινού. Εχουμε χρέος να βρούμε από κοινού τη λύση τους.
Επιτρέψτε να σας ρωτήσω, καθώς προτάξατε την ενότητα του ανθρωπίνου γένους, μιλώντας για το όραμα του Πατριαρχείου, με τις εξελίξεις γύρω από το ουκρανικό ζήτημα θεωρείτε ότι κινδυνεύει η ενότητα της Ορθοδοξίας;
Είναι ένα πρόβλημα δύσκολο, που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει η Ορθοδοξία, αλλά δεν είναι άλυτο. Προέκυψε αυτό το θέμα επειδή το Οικουμενικό Πατριαρχείο ανταποκρινόμενον στις παρακλήσεις και στις πνευματικές ανάγκες του ουκρανικού λαού τούς έδωσε μια δική τους ελεύθερη Αυτοκέφαλη Εκκλησία. Και τα προηγούμενα Αυτοκέφαλα που έδωσε πάντοτε μόνο το Πατριαρχείο στην Ελλάδα το 1850, στην Αλβανία το 1937, στους Σέρβους, στους Ρουμάνους, στους Πολωνούς, στη Γεωργία, στην Τσεχοσλοβακία, όλα αυτά τα Αυτοκέφαλα τα έδωσε μόνο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, χωρίς πανορθόδοξο διάσκεψη που ζητούν σήμερα μερικοί. Λοιπόν αυτά τα Αυτοκέφαλα είχαν όλα κάποια αντίδραση ώσπου να ριζώσουν και να κατασταλάξουν. Το ίδιο θα συμβεί τώρα και με το Αυτοκέφαλο της Ουκρανίας. Ηδη η Εκκλησία της Ελλάδος το ανεγνώρισε, πολλές Εκκλησίες θα ακολουθήσουν, είμαι βέβαιος για αυτό, και μάλιστα πολύ σύντομα και σιγά σιγά θα γίνει αποδεκτό ότι ήταν δικαίωμα των Ουκρανών να το αποκτήσουν, και ήταν δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου να το αποδώσει, το Αυτοκέφαλο. Είναι μία δύσκολη στιγμή, αλλά θα ξεπεραστεί, δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα και μάλιστα σε μία ομοιογενή οικογένεια όπως είναι η οικογένεια των Πανορθοδόξων.
Παπαγγελόπουλος : «Ρασπούτιν τέλος, έρχεται η εποχή της Μεσσαλίνας»!
«Ο Ρασπούτιν τελείωσε, μπαίνουμε στην εποχή της Μεσσαλίνας»! Στον εντυπωσιακό αυτό προσδιορισμό ως ρωμαίας αυτοκράτειρας για τη δικαστική λειτουργό Ελένη Ράικου προχωρά ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, μιλώντας κατ’ αποκλειστικότητα στα «ΝΕΑ», λίγες ημέρες πριν από την έναρξη της προανακριτικής επιτροπής.
Ο Παπαγγελόπουλος στη συνέντευξή του δηλώνει ότι υπήρχαν διαρροές και σκοπιμότητες για την έρευνα της Novartis από άλλα πρόσωπα – εκτός αυτού -, ενώ αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ, παρότι μέλος της κυβέρνησης. Συμπληρώνοντας ενδεικτικά ότι «δεν επικοινώνησα με τον τότε διοικητή της ΕΥΠ κ. Γιάννη Ρουμπάτη, γιατί κι αν με παρακολουθούσε δεν θα μου το έλεγε». Ακόμη αφήνει ανοικτό το ζήτημα να υπήρχαν χρηματισμοί στο Μαξίμου με τροχήλατες βαλίτσες – σύμφωνα με ισχυρισμούς μάρτυρα υπό προστασία -, παρά την αρχειοθέτηση των συγκεκριμένων κατηγοριών. Επιπλέον σπεύδει ν’ αναφέρει ότι η προανακριτική επιτροπή της Βουλής δεν έχει τη δυνατότητα να ερευνήσει το παρασκήνιο άλλων δικαστικών υποθέσεων, ενώ προχωρά στην πρόβλεψη ότι η επιτροπή της Βουλής δεν θα κάνει δεκτό το αίτημά του για κατ’ αντιπαράσταση εξέταση με τους Σαμαρά, Αγγελή και Ράικου. Τέλος, αποφεύγει να σχολιάσει τους χειρισμούς των δικαστικών για την υπόθεση Novartis κι αν ο ίδιος προχωρούσε σε παρόμοιες κινήσεις, αλλά και τις αναφορές του Αγγελή για δεκάδες μη ερευνηθείσες υποθέσεις.
Κύριε υπουργέ, ποια νέα στοιχεία θα εμφανίσετε (πέρα από όσα έχετε δηλώσει σε πρόσφατες συνεντεύξεις σας κ.λπ.) στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής για τις αναφερόμενες παρεμβάσεις σε δικαστικούς λειτουργούς;
Αν σας τα πω τώρα, δεν θα είναι νέα στοιχεία όταν θα τα εμφανίσω στην προκαταρκτική επιτροπή αλλά μάλλον θα έχουν παλιώσει. Επαναλαμβάνω όμως για άλλη μία φορά ότι, όπως έχω αποδείξει μέχρι τώρα, δεν υπήρξε καμία παρέμβαση δική μου σε κανέναν δικαστικό λειτουργό, ούτε στο μέγα σκάνδαλο της Noνartis ούτε σε οποιαδήποτε άλλη υπόθεση.
Εχετε προαναγγείλει, φέρ’ ειπείν, ότι θα μιλήσετε για ορισμένα αιτήματα της κυρίας Ράικου προς εσάς. Αλήθεια, τι συμπέρασμα μπορεί να προκύψει από αυτή την αποκάλυψη;
Δεν ξέρω πόσες αποκαλύψεις θα με αναγκάσει να κάνω η κυρία Ράικου. Σε κάθε ψέμα της θα απαντάω με μια αλήθεια. Στόχος μου είναι να αποκαλύψω περαιτέρω πόσο αναξιόπιστα είναι τα μυθεύματά της για τον δήθεν Ρασπούτιν, που τα εφηύρε πολλούς μήνες μετά την παραίτησή της για να συγκαλύψει τις μεγάλες ευθύνες της ως εισαγγελέως κατά της Διαφθοράς. Η εποχή του Ρασπούτιν τελείωσε όμως. Μπαίνουμε στην εποχή της Μεσσαλίνας. Θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα και γαργαλιστική…
Ποια εκτιμάται ότι θα είναι τα πλέον κρίσιμα ή ενδιαφέροντα σημεία στην έρευνα της προανακριτικής επιτροπής; Ποιες εκπλήξεις μπορεί να υπάρξουν;
Εκπλήξεις θα υπάρξουν πολλές. Μόνο που θα είναι πολύ ευχάριστες για μένα και πολύ δυσάρεστες για όσους με κατηγορούν. Θα σας θυμίσω όμως ότι η Βουλή αποφάσισε τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για να ερευνηθούν συγκεκριμένες αξιόποινες πράξεις που δήθεν τέλεσα ως υπουργός. Τα υπόλοιπα που γράφονται και λέγονται είτε από άσχετους είτε από εγκάθετους για επέκταση της έρευνας εις βάρος μου είναι ομολογία ότι αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο εις βάρος μου. Προσποιούνται ότι μπορεί να ερευνήσει η επιτροπή και άλλες υποθέσεις, ενώ γνωρίζουν καλά ότι για να γίνει αυτό απαιτείται νέα απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής για σύσταση νέας προκαταρκτικής επιτροπής με νέα δήθεν αδικήματα.
Τι πιστεύετε ότι θα προκύψει από τις καταθέσεις των κ.κ. Ράικου και Αγγελή; Ποιον άλλο μάρτυρα θεωρείτε εσείς ως κλειδί;
Θα αποκαλυφθούν πλήρως η αναξιοπιστία τους και οι μεγάλες ευθύνες τους και θα γελοιοποιηθούν ακόμη περισσότερο στους συναδέλφους τους και στον ελληνικό λαό. Οσο για άλλον μάρτυρα που θεωρώ κλειδί, σας υπενθυμίζω ότι ζήτησα από την προκαταρκτική επιτροπή να εξετασθούν όλοι οι δικαστές και εισαγγελείς που υπηρέτησαν σε νευραλγικά πόστα κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως υπουργού, δηλαδή πάνω από 50, ίσως και 100 πρόσωπα. Είναι βέβαιο όμως ότι το αίτημά μου αυτό θα απορριφθεί για να προφυλαχθούν οι πραγματικοί σκευωροί.
Κύριε υπουργέ, έχετε ζητήσει κατ’ αντιπαράσταση εξέταση με τους κ.κ. Σαμαρά, Ράικου και Αγγελή. Τι πιστεύετε ότι θα ειπωθεί στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας;
Είμαι βέβαιος πως η πλειοψηφία της προκαταρκτικής επιτροπής δεν θα ικανοποιήσει ούτε αυτό το αίτημά μου για να προφυλάξει τον κ. Σαμαρά, την κυρία Ράικου και τον κ. Αγγελή.
Ποια άποψη έχετε δημιουργήσει κι ως έμπειρος δικαστικός λειτουργός για τις καταθέσεις των «υπό προστασία» μαρτύρων που αναφέρονται σε «χρηματισμούς πολιτικών προσώπων» κ.λπ.; Τις θεωρείτε αξιόπιστες, ότι ερευνήθηκαν ενδελεχώς; Μια ενδεικτική συμπληρωματική ερώτηση: αυτά περί τροχήλατων βαλιτσών με λεφτά στο Μέγαρο Μαξίμου (σ.σ.: οι σχετικές κατηγορίες αρχειοθετήθηκαν) σας φαίνονται, με την εμπειρία σας, ότι θα μπορούσαν να ευσταθούν;
Θα μου επιτρέψετε μια ρητορική ερώτηση. Αν εσείς θέλατε να λαδώσετε κάποιον πολιτικό, πώς θα τον λαδώνατε; Θα του βάζατε χρήματα στον τραπεζικό λογαριασμό του; Και αν ήταν πολλά, πάρα πολλά, πώς θα του τα πηγαίνατε; Χύμα; Κάπου δεν θα τα βάζατε;
Εσείς θα κάνατε τον ίδιο χειρισμό ως δικαστικός αν είχατε αναλάβει τη σχετική έρευνα;
Κάθε εισαγγελέας έχει τον δικό του τρόπο έρευνας και προσέγγισης για τις υποθέσεις που ερευνά.
Ο κ. Αγγελής ανέφερε στην κατάθεσή του ότι στην Εισαγγελία Διαφθοράς εντόπισε πολλές υποθέσεις που δεν έχουν ελεγχθεί από το 2013. Εχετε κάποιο σχόλιο ή γνώση για αυτές τις περιπτώσεις και σε τι μνημονεύεται;
Απλώς αναρωτιέμαι γιατί ο κ. Αγγελής όλα αυτά τα ανέφερε μετά το ταξίδι στη Βιέννη. Η έρευνα για τη συμπεριφορά και τις μεγάλες ευθύνες του κ. Αγγελή για το θέμα αυτό είναι σε εξέλιξη. Οταν τελειώσει η έρευνα, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμά της, μην ανησυχείτε, θα πω τη γνώμη μου και θα την τεκμηριώσω απόλυτα.
Κύριε υπουργέ, το τελευταίο χρονικό διάστημα υπήρξαν δημοσιεύματα για πρωτοσέλιδα συμπολιτευόμενων ΜΜΕ την προηγούμενη τριετία με «αποκαλύψεις για την υπόθεση Novartis» – όπως, φέρ’ ειπείν, αυτό για τον ύποπτο λογαριασμό πολιτικού στις ΗΠΑ -, πίσω από τα οποία σημείωναν ότι «κρύβονται δικές σας διαρροές και σκοπιμότητες». Ποιο είναι το σχόλιό σας για τον αναφερόμενο «συγχρονισμό»;
Ο κ. Κοντονής προσφάτως δήλωσε ότι εγώ είχα μαύρα μεσάνυχτα για την υπόθεση Noνartis. Επίσης ο κ. Αγγελής ισχυρίζεται ότι είχε συνεργασία με την κυρία Δημητρίου, την κυρία Παπασπύρου και τον κ. Καλογήρου για το θέμα αυτό και όχι με εμένα. Αρα εγώ δεν γνώριζα τίποτα για το θέμα αυτό και κατά συνέπεια δεν θα μπορούσα να κάνω διαρροές στα ΜΜΕ. Αλλού πρέπει λοιπόν να αναζητήσετε διαρροές και σκοπιμότητες.
Προσφάτως υπήρξαν δημοσιεύματα ότι έχουν υποκλαπεί συνομιλίες σας από την ΕΥΠ ή άλλους, που μπορεί να προσδώσουν μια νέα διάσταση στην ερευνώμενη υπόθεση. Αλήθεια, τώρα ακούτε για πρώτη φορά ότι υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο με παρακολούθηση των τηλεφώνων σας;
Αν έχουν υποκλαπεί συνομιλίες μου, εγώ δεν ανησυχώ καθόλου για το περιεχόμενό τους. Θα πρέπει όμως όλοι οι Ελληνες να ανησυχήσουμε και να ξεσηκωθούμε για το απαράδεκτο και επικίνδυνο για τη δημοκρατία μας γεγονός να υποκλέπτονται οι συνομιλίες έλληνα πολίτη, και μάλιστα υπουργού.
Είναι αληθές ότι για αυτόν τον λόγο υπήρξε επικοινωνία σας με τον τότε διοικητή της ΕΥΠ κ. Γιάννη Ρουμπάτη;
Ουδέποτε επικοινώνησα με τον κ. Ρουμπάτη για το θέμα αυτό. Αλλωστε, τι νόημα θα είχε; Αν η ΕΥΠ υπέκλεπτε τις συνομιλίες μου, υπήρχε περίπτωση να το παραδεχθεί;
Πώς σχολιάζετε το έγγραφο της Εισαγγελίας Διαφθοράς για τους προστατευόμενους μάρτυρες που έχουν καταθέσει στο FBΙ;
Ως ταφόπλακα της προσπάθειας να εμφανισθεί το μέγα σκάνδαλο της Noνartis ως σκευωρία. Αποδεικνύει ότι το FBI ερευνούσε την υπόθεση πολύ πριν ασχοληθεί η ελληνική Δικαιοσύνη και είχε στοιχεία για δωροδοκίες ελλήνων πολιτικών και γιατρών. Η αλήθεια είναι ότι η υπόθεση Noνartis είναι η κορωνίδα των σκανδάλων, όπως το χαρακτήρισε άλλωστε η κυρία Ράικου, σκευωρία δεν υπήρξε, ούτε είναι άκυρη η διαδικασία έρευνας.
Ως πού θα φτάσει η Chinatown;
Δεν ήταν μόνο η Ελλάδα τιμώμενη χώρα στη διεθνή έκθεση της Σαγκάης, ήταν και η Ιταλία. Εάν όμως έριχνε κανείς μια ματιά στον ιταλικό Τύπο το πρωί της περασμένης Δευτέρας, δεν θα διέκρινε ίχνος αισιοδοξίας. Οι ιταλικές εξαγωγές προς την Κίνα έπεφταν, παρατηρούσαν οι ιταλοί δημοσιογράφοι, την ίδια ώρα που όλο και περισσότερα κινεζικά προϊόντα έφταναν στην ιταλική αγορά. Και σαν να μην έφτανε αυτό το δυσοίωνο εμπορικό ισοζύγιο, οι κινεζικές επενδύσεις που προγραμματίζονταν στα λιμάνια της Γένοβας και της Τεργέστης έμοιαζαν να έχουν παγώσει. «Ούτε μισός γερανός δεν κινείται» διαπίστωνε μελαγχολικά η «Ρεπούμπλικα».
Αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να μελαγχολεί κανείς εδώ. Το αντίθετο. Ο,τι χάνει η Γένοβα και η Τεργέστη μπορεί να το κερδίσει ο Πειραιάς. Ο διακηρυγμένος στόχος του Πρωθυπουργού να «γίνει ο Πειραιάς το μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης» είναι και διακηρυγμένος στόχος της κινεζικής COSCO. Μπορεί ο Κολόμβος να έφυγε από το λιμάνι της Γένοβας για να ανακαλύψει την Αμερική, αλλά σχεδόν 500 χρόνια δεν χρειάζεται να ανακαλύψει κανείς ξανά την Αμερική. Στο κάτω κάτω αυτή είναι μια Αμερική που απομακρύνεται και απομονώνεται. Γιατί να μην εμπιστευτεί κανείς την τύχη του στην Κίνα που φιλοδοξεί να κάνει τον Πειραιά «διαμετακομιστικό κέντρο του κόσμου στο μοντέλο της Σιγκαπούρης», όπως διαβεβαίωσε προ ημερών ο πρόεδρος της COSCO;
Το ερώτημα αποκτά άλλο ενδιαφέρον εάν στην Αμερική που απομακρύνεται και την Ιταλία που μελαγχολεί προστεθεί η Γαλλία που γκρινιάζει. Γιατί στη Σαγκάη ήταν και ο πρόεδρος Μακρόν. Και ήταν από εκεί ακριβώς που είπε πως «πρέπει να διορθώσουμε τα λάθη του παρελθόντος όπου η Κίνα έκανε μαζικές επενδύσεις στην ΕΕ, όπως και στην Ελλάδα που είχε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες». Από εκεί πρόσθεσε πως «έχουμε οδηγήσει χώρες σε πολύ σκληρές και γρήγορες μεταρρυθμίσεις και σε αναγκαστικές ιδιωτικοποιήσεις χωρίς να υπάρχει ευρωπαίος αγοραστής». Αρα; «Αναγκάσαμε πολλές χώρες να έχουν μόνο μη ευρωπαίους επενδυτές». Κι επειδή ο πρόεδρος Μακρόν δεν ήθελε να υπάρξει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με την ταυτότητα των μην ευρωπαίων επενδυτών, εξήγησε πως αυτοί δεν είναι άλλοι από τους «κινέζους επενδυτές».
Είναι ένας όχι γαλλικός, αλλά ευρωπαϊκός σοβινισμός αυτός που εκφράζει ο γάλλος πρόεδρος; Ο,τι και να είναι, σε αυτή τουλάχιστον τη φάση αφήνει παντελώς αδιάφορη την Ελλάδα. Η ελληνική αποστολή γύρισε από τη Σαγκάη με κινεζικές υποσχέσεις για επενδύσεις που θα ξεπεράσουν το ένα δισ. ευρώ, ενώ ήδη τρέχουν τα 612 εκατομμύρια του master plan της COSCO Hellas. Αν υπάρχουν κάποιοι λοιπόν στον πλανήτη που αποδεικνύουν το αφήγημα της κυβέρνησης για επενδύσεις που θα φέρουν την ανάπτυξη, αυτοί δεν είναι ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Αμερικανοί, αλλά ούτε και οι Γερμανοί στους οποίους απευθύνονταν πιθανότατα ο Μακρόν. Αυτοί οι κάποιοι είναι οι Κινέζοι.
Ακόμη χειρότερα για τον Μακρόν, οι Ελληνες είχαν τσακωθεί για τους Κινέζους προτού τους ανακαλύψει ο ίδιος ο Μακρόν. Τσακώθηκαν για πρώτη φορά το 2008 όταν λίγο πριν χτυπήσει την πόρτα της χώρας η κρίση, πρόλαβε να την ανοίξει ο τότε πρωθυπουργός Καραμανλής για να εγκατασταθεί η COSCO στον Πειραιά, αλλά και για να υπόσχεται ο Γιώργος Παπανδρέου πως όταν θα αναλάμβανε εκείνος την εξουσία θα απελευθέρωνε τον Πειραιά από τα κινεζικά χέρια. Και τσακώθηκαν ξανά για τους Κινέζους όταν τη σκυτάλη του αγώνα για την απελευθέρωση από τον ζυγό των Κινέζων πήρε ο Αλέξης Τσίπρας. Κι αυτός απειλούσε πως θα έδιωχνε τους Κινέζους και το ελληνικό λιμάνι θα αποδιδόταν στους Ελληνες.
Αλλά αυτός ο ελληνικός εμφύλιος για τους Κινέζους δεν μετατράπηκε σε ελληνοκινεζικό πόλεμο ούτε από τον Αλέξη Τσίπρα. Και κάπως έτσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την πολυτέλεια να καλεί τους Κινέζους χωρίς να απειλεί κανένας, από το ΠΑΣΟΚ έως τον ΣΥΡΙΖΑ, πως όταν έρθει στην εξουσία οι Κινέζοι θα πάρουν την επιστροφή στον δρόμο του μεταξιού.
Από αυτήν την άποψη, οι Κινέζοι ήρθαν εδώ για να μείνουν και τίποτε δεν φαίνεται να απειλεί την παρουσία τους. Δεν την απειλεί η αντιπολίτευση που δεν βρήκε να προσάψει τίποτε στην κυβέρνηση πέρα από λίγο «φανφαρονισμό» και «έλλειψη σχεδιασμού» για τη «σωστή» ανάπτυξη - αλλά πάντως ούτε λόγος για «ξεπούλημα» και «ασημικά». Ούτε και η ίδια η κυβέρνηση που προ μηνός πάγωσε μια κάποια διάθεση επεκτατισμού των Κινέζων σε περιοχές του λιμανιού όπου δεν είχαν λόγους να επεκταθούν πέρα από την ικανοποίηση του αισθήματος της λαιμαργίας.
Είναι όμως αυτό το τελευταίο επεισόδιο, αυτή η άρνηση στην επένδυση από μια φιλεπενδυτική κυβέρνηση, που επικαιροποιεί συνεχώς την γκρίνια του Μακρόν. Με λίγα λόγια, μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτή η Chinatown; Ως πού μπορεί να απλωθούν τα όριά της; Το ερώτημα διατηρεί τη σημασία του παρά το γεγονός ότι η Κίνα έχει πάψει να συμπεριφέρεται σαν τον νεόπλουτο που αγοράζει ό,τι κινείται και ό,τι πετάει. Ο δράκος δεν αισθάνεται πια σφριγηλός και ακμαίος, έχει αρχίσει να αισθάνεται τα συμπτώματα της οικονομικής κόπωσης.
Από την άλλη όμως δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως απέναντι σε αυτόν τον κάπως κουρασμένο δράκο υπάρχει πάντα μια Αμερική που απομονώνεται, μια Ιταλία που μελαγχολεί, μια Γαλλία που γκρινιάζει. Και μια Ελλάδα που διψά για επενδύσεις.
Οταν έρχονται οι «ξένοι»
«Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να φύγουν με τις βάρκες. Μεγαλύτερα πλοία δεν υπήρχαν, μόνο μικρά. Θυμάμαι μια γριά να ουρλιάζει που την άφησαν πίσω. Κανείς δεν της έδωσε ένα χέρι. Εμεινε μόνη της. Εμείς ήμασταν τυχεροί. Μας πήρε ένα πλοιάριο κι ύστερα ένα πλοίο». «Η δυσωδία ήταν τρομερή. Δεν υπήρχε αέρας. Δεν ξέραμε πού πηγαίναμε. Ούτε πόσο θα μείνουμε στο πλοίο. Δεν μπορούσαμε να δούμε τίποτε». Η πρώτη μαρτυρία, του 1944, ανήκει σε έναν νεαρό Λετονό που προσπαθεί να ξεφύγει από τον επελαύνοντα Κόκκινο Στρατό περνώντας από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής στο Λούμπεκ της Γερμανίας. Η δεύτερη, σε μια επίσης ανώνυμη Αλγερινή, η οποία μεταφέρεται εσπευσμένα στη Γαλλία το 1962 μαζί με εκατοντάδες άλλους αρκί, μουσουλμάνους κυρίως που είχαν υποστηρίξει το γαλλικό κράτος κατά τον πόλεμο για την ανεξαρτησία της Αλγερίας. Και οι δύο μαζί είναι η ιστορία της μεταπολεμικής Ευρώπης σε μικρογραφία. Η ιστορία μιας ηπείρου που διαμορφώθηκε (και) από τη μετανάστευση, όπως περιγράφει στο πρόσφατο βιβλίο του «The unsettling of Europe» ο ιστορικός Πίτερ Γκάτριλ.
Η Ευρώπη ξαναζεί το «άγχος για τον ξένο», όπως σχεδόν σε κάθε δεκαετία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι κοινωνίες αμύνονται, οχυρώνονται, αφουγκράζονται ή αναμένουν. Σε ένα αταβιστικό επίπεδο, ο νεόφερτος είναι ο Αλλος που μεταφέρει πάντα μια διαφορετική γλώσσα, κουλτούρα και θρησκεία. Οι πολιτισμικές και εθνοτικές διαφορές επηρεάζουν τις προσδοκίες για την περίφημη «ενσωμάτωση» ή προσαρμογή των μεταναστών. Είναι η στιγμή που πάνω από την Ευρώπη πλανιέται το φάντασμα της «εθνικής κοινότητας» του Μπένεντικτ Αντερσον: «εμείς ζούσαμε ενωμένοι μέχρι που έφτασαν εκείνοι». Και τότε τα υπαρξιακά ερωτήματα αλλάζουν μορφές. Θα οδηγήσει η μαζική μετανάστευση σε γκετοποίηση των ευρωπαϊκών πόλεων; Θα επιφέρει μεγάλο κόστος για το κοινωνικό κράτος; Ή θα συμβάλει στην ευημερία μέσα από τη μίσθωση φτηνών εργατικών χεριών;
Τα ερωτήματα δεν είναι ξένα για την Ελλάδα. Εμφανίζονται ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν ξεκινάει το προηγούμενο «τραύμα». Είναι τότε που εισρέουν στα χωράφια και στις οικοδομές εκατοντάδες εποχικοί εργάτες από βαλκανικές χώρες, αλλά όλοι ονομάζονται «Αλβανοί». Στο αστυνομικό ρεπορτάζ των δελτίων ειδήσεων οι αυτήκοοι μάρτυρες κάνουν λόγο για «ξένη προφορά» των ληστών, δείχνοντας προς τα βορειοδυτικά της Ελλάδας. Από μια άλλη κατεύθυνση καταφθάνουν οι ποντιακής καταγωγής πολίτες της πρώην ΕΣΣΔ. «Παλιννοστούντες» θα τους ονομάσει η ελληνική κυβέρνηση, προτιμώντας να τους εξασφαλίσει φτηνή στέγη σε αραιοκατοικημένες περιοχές της χώρας, όπως η Θράκη - ως ανάχωμα εν μέρει στην απειλή του μουσουλμανικού τόξου. «Ρώσους» θα τους ονομάζουν οι τοπικές κοινωνίες την ώρα που οι νεόφερτοι πασχίζουν να ανακαλύψουν την καινούργια γλώσσα για να μιλήσουν στους εργοδότες τους. Η επίκληση της κοινής εθνικής προέλευσης δεν πιάνει τόπο και από τις 70.000 που ζουν το 2000 στην Αθήνα πολλοί εξωθούνται στην παραβατικότητα και τη διακίνηση για να κερδίσουν τα προς το ζην. Οι οικοδεσπότες παίζουν τη γνωστή σαδιστική παράσταση όπου κατονομάζεις μια απειλή για να ηρεμήσεις τους εσωτερικούς δαίμονες. Χιλιάδες όνειρα για μια θέση στον ελληνικό ήλιο στοιβάζονται κάτω από τη λέξη «Ρωσοπόντιοι».
Περίπου δύο δεκαετίες αργότερα, το «τραύμα» θεωρείται επουλωμένο. Η ξενοφοβία του 1990 δεν εξελίχθηκε σε βαθμό ανάλογο της δαιμονοποίησης. Εκείνοι που τότε παρουσιάζονταν σαν εισβολείς σήμερα κατοικούν στη Δυτική Θεσσαλονίκη, στην πλευρά δηλαδή όπου επεκτείνεται η πόλη, και έχουν συντηρήσει τα σπίτια των παλιότερων προσφύγων σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Οι αγωνίες τους πρόλαβαν να γίνουν κινηματογραφικό μοτίβο («Από την άκρη της πόλης», «Ξενία»), ενώ πιστώνονται μερική συμμετοχή για την είσοδο της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική Ενωση, έστω και με διατυπωμένη την αφ' υψηλού ειρωνεία («εάν δεν δούλευαν στα χωράφια, πώς θα ανεβάζαμε το ΑΕΠ;»).
Τα πρόσφατα επεισόδια στα Διαβατά και τα Βρασνά, η παρέλαση του Ιερού Λόχου στη Θεσσαλονίκη και άλλες εκδηλώσεις hate speech ξύπνησαν το «τραύμα». Εμείς οι περιχαρακωμένοι απέναντι στους Αλλους. Η αυτοσχέδια πολιτοφυλακή που τρέχει πίσω από λεωφορεία μπροστά στην απειλή των αγνώστων. Είναι, αλήθεια, κανόνας η ξενοφοβική αντίδραση; Ή δημιουργεί θόρυβο για να ξορκίσει την ασημαντότητά της; Το παράδειγμα του 1990 δείχνει ότι οι κοινωνίες μπορεί να δείχνουν ξενοφοβικές και να μην είναι. Η πραγματικότητα του 2019 δεν επιτρέπει ακόμη σαφές συμπέρασμα εάν ο πρωτοσέλιδος, ραδιοφωνικός ή ακτιβιστικός ρατσισμός θα γίνει ο κανόνας. Και εάν ο ψηφοθηρικός σαματάς για ένα τηλεοπτικό πλάνο μπορεί να συμβολίσει την «κοινωνία». Για την Ιστορία, στη συγκέντρωση του Ιερού Λόχου μπροστά στον Λευκό Πύργο, την περασμένη Κυριακή, Πακιστανοί και Νιγηριανοί συνέχιζαν ανενόχλητοι τη βόλτα τους στα πέντε μέτρα.
Εβρος: Εγκλωβισμένος τζιχαντιστής στη «νεκρή ζώνη» Ελλάδας – Τουρκίας
Στη «νεκρή ζώνη» Ελλάδας – Τουρκίας, στις Καστανιές ,έχει εγκλωβιστεί ένας τζιχαντιστής, σύμφωνα με τα όσα μεταδίδουν τα τουρκικά ΜΜΕ.
Πρόκειται για άντρα που συνελήφθη στις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού στη Συρία στο πλαίσιο της «Πηγής Ειρήνης».
Οι ίδιες πληροφορίες που μεταδίδουν τα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι είναι Αμερικανός υπήκοος που είχε μπει στις τάξεις του ISIS.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη «νεκρή ζώνη» ανάμεσα στις δύο χώρες, έπειτα από την απόφαση της Αγκυρας να εκδοθούν τζιχαντιστές στις χώρες προέλευσής τους.
Η Τουρκία μετέφερε τον άντρα στα ελληνοτουρκικά σύνορα, όμως οι ελληνικές αρχές στις Καστανιές αρνήθηκαν να τον δεχθούν.
Άρης : Στην κερκίδα του «Κλεάνθης Βικελίδης»
Τους τρεις βαθμούς πήρε ο Άρης κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης στο χτεσινό παιχνίδι για τη 10η αγωνιστική της Super League 1, κάνοντας… τα εύκολα δύσκολα.
Ο SUPER 3, με βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα μέσω του επίσημου καναλιού του στο YouTube, μοιράστηκε στιγμές από την κερκίδα του αγώνα.
Στα πλάνα αποτυπώνεται η καυτή ατμόσφαιρα του γεμάτου «Κλεάνθης Βικελίδης» και το χειροκρότημα προς τους παίκτες μετά τη λήξη.
Μαρία Μενούνος : Έτοιμη να αποκτήσει παιδί μέσω παρένθετης μητέρας
Την απόφασή της να αποκτήσει παιδί μέσω παρένθετης μητέρας ανακοίνωσε η Μαρία Μενούνος.
Η 41χρονη Ελληνοαμερικανίδα παρουσιάστρια έχει εκφράσει πολλές φορές την επιθυμία της να αποκτήσει το δικό της παιδάκι ωστόσο η τύχη δεν ήταν με το μέρος της, αφού πριν από μερικά χρόνια είχε υποβληθεί σε χειρουργείο στο κεφάλι, για να αφαιρέσει έναν όγκο, ενώ παράλληλα ήταν στο πλευρό της μητέρας της που έδινε τη δική της μάχη με τον καρκίνο.
Στην αποκάλυψη ότι ξεκίνησε τις διαδικασίες ώστε να αποκτήσει παιδιά μέσω παρένθετης μητέρας προχώρησε η Μαρία Μενούνος.
Η 41χρονη Ελληνοαμερικανίδα παρουσιάστρια τόνισε μιλώντας στο ET ότι με τον σύζυγό της, με το οποίο παντρεύτηκε το 2017, έστειλαν τα απαραίτητα έγγραφα σε πρακτορείο για παρένθετες μητέρες με μία καθυστέρηση δύο εβδομάδων.
View this post on Instagram
A post shared by MARIA MENOUNOS (@mariamenounos) on Nov 1, 2019 at 1:04pm PDT
View this post on Instagram
A post shared by MARIA MENOUNOS (@mariamenounos) on Nov 4, 2019 at 2:21pm PST
Το ζευγάρι καθυστέρησε να αποστείλει τα σχετικά έγγραφα επειδή η μητέρα της Μαρία Μενούνος, υποφέρει ξανά από γλοιοβλάστωμα 4ου σταδίου –μια μορφή καρκίνου στον εγκέφαλο.
View this post on Instagram
A post shared by MARIA MENOUNOS (@mariamenounos) on Oct 24, 2019 at 11:03am PDT
Η παρουσιάστρια στέκεται στο πλευρό της μητέρας της, θέλησε ωστόσο να προχωρήσει στα σχέδιά της να αποκτήσει παιδιά.
«Ακόμα και αν η μητέρα μου βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, ήθελα να κάνω τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Δεν θέλω να σταματήσω τη ζωή μου», είπε η παρουσιάστρια τονίζοντας ότι «πρέπει να προχωράς μπροστά».
Η ίδια περιέγραψε πώς είπε στον σύζυγό της να στείλει τα έγγραφα στο πρακτορείο.
«Ας αποκτήσουμε παιδιά! Ποτέ δεν ξέρεις. Ίσως μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα να έχουμε μικρές Μαρίες και μικρούς Κέβιν να τρέχουν τριγύρω».
View this post on Instagram
A post shared by MARIA MENOUNOS (@mariamenounos) on Sep 10, 2019 at 12:43pm PDT
View this post on Instagram
A post shared by MARIA MENOUNOS (@mariamenounos) on Oct 5, 2019 at 9:57am PDT
Μιλώντας για τον σύζυγό της και την απόφασή τους να γίνουν γονείς, η Μαρία Μενούνος είπε:«Αποφασίσαμε να σφραγίσουμε την συμφωνία. Και πραγματικά δεν θα το είχαμε κάνει ποτέ, αν δεν ήταν άρρωστη η μητέρα μου, και δεν λέγαμε «ξέρεις τι, ας το κάνουμε».
Και αν εγώ δεν είχα περάσει όσα πέρασα. Οπότε χαίρομαι που το κάναμε επειδή έκανε όλα τα υπόλοιπα πιο ξεχωριστά.
Νιώθω πως δέθηκα ακόμη πιο πολύ μαζί του, αν μπορεί να συμβεί αυτό».
Η Μαρία Μενούνος, η οποία ήρθε και αυτή αντιμέτωπη με τον καρκίνο δήλωσε επίσης ότι προσπαθεί να ακολουθεί ως στάση ζωής τα εξής λόγια από την ταινία Rocky:«Δεν έχει να κάνει με το πόσο δυνατά χτυπάς, έχει να κάνει με το πόσο δυνατά μπορεί να σε χτυπήσουν και εσύ να συνεχίσεις».
Η ζωή θα συνεχίζει να μας χτυπά όλους. Σημασία έχει πώς την αντιμετωπίζουμε και προχωράμε μπροστά με ευλογία. Και αυτό προσπαθώ να κάνω κάθε μέρα. Δεν θα είναι τέλεια. Θα υπάρχουν στιγμές. Αλλά αυτή είναι η δύναμη που με οδηγεί», τόνισε η Μαρία Μενούνος.
Γαβρόγλου για ΑΣΟΕΕ: Δεν είναι λύση να κλείσουν τα πανεπιστήμια για μια εβδομάδα
Ο Κώστας Γαβρόγλου, πρώην υπουργός Παιδείας δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 fm» ότι «αυτά τα φαινόμενα είναι προφανές ότι δεν έχουν καμία θέση στο εκπαιδευτικό σύστημα, δεν μπορεί κανείς να τα υπερασπιστεί ούτε να συζητήσει με τέτοια φαινόμενα».
«Το ότι εφαρμόστηκε ο νόμος, ο οποίος πράγματι υπήρχε και παλιά -και προφανώς η έλλειψη των όποιων κινήσεων ήταν απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη- καθυστέρησε ή έδωσε και άλλοθι πολλές φορές για τη συνέχεια μιας κατάστασης που είναι απαράδεκτη», παρατήρησε ο κ. Γαβρόγλου. Ο ίδιος εκτίμησε ωστόσο -για την απόφαση της Συγκλήτου του ΟΠΑ να αναστείλει τη λειτουργία του Πανεπιστημίου μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου- ότι «το να προχωρήσει αυτό και να κλείσουν τα πανεπιστήμια για μία εβδομάδα είναι εξαιρετικά προβληματικό, διότι εδώ είχαμε όλους αυτούς τους λεονταρισμούς, ότι θα περάσουμε τον νόμο και όλα θα είναι καλά σε σχέση με το άσυλο», όμως «αν τυχόν περνάς έναν νόμο και όλα είναι εναντίον της εκπαιδευτικής διαδικασίας, κάτι δεν πάει καλά».
«Έχουμε πει ότι η όποια ανομία στα πανεπιστήμια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο αστυνομικά, είναι ένα πολύ πιο σύνθετο ζήτημα (…) Δεν υπάρχει μία λύση, μία μαγική συνταγή για τέτοιου είδους πράγματα. Και ο παλιός νόμος (σ.σ.: για το ακαδημαϊκό άσυλο) που καταργήθηκε, τα προέβλεπε αυτά (σ.σ.: τις περιπτώσεις που η αστυνομία δύνατο να επεμβαίνει αυτεπάγγελτα). Δεν είναι ότι έλεγε κανείς «τι καλά είναι όλα αυτά». Το θέμα με όλα αυτά τα φαινόμενα είναι πώς δημιουργείς τις προϋποθέσεις ώστε να μη γίνονται, όχι το σύμπτωμα μόνο αλλά και τις αιτίες», πρόσθεσε.
«Ακυρώνουν αποφάσεις συγκλήτων αυτοί που μας κατηγορούσαν ότι είμαστε ενάντια στο αυτοδιοίκητο».
Αναφερόμενος στην αναστολή λειτουργίας 37 πανεπιστημιακών τμημάτων ο πρώην υπουργός υπενθύμισε ότι η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Παιδείας κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν κυβέρνηση, ότι ήταν ενάντια στο αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων. «Δεν μας κατηγορούσαν τα πανεπιστήμια και μας κατηγορούσε η αντιπολίτευση. Και τώρα έρχονται και ακυρώνουν αποφάσεις συγκλήτων, που οριακά είναι και αντισυνταγματικό», είπε.
«Η μεταρρύθμιση στην οποία προχωρήσαμε είχε σχέση με 250 τμήματα που άλλαξαν χαρακτήρα σιγά σιγά μέσα από τις συνέργειες με τα πανεπιστήμια (…) Υπήρχαν σε συνεννόηση με τα πανεπιστήμια και 37 τμήματα, η έναρξη των οποίων θα ήταν τον Οκτώβριο του 2020 και τον Οκτώβριο του 2021. Υπάρχουν λοιπόν ιδρύματα, όπως είναι το Πανεπιστήμιο Αθηνών, που έχει αγοράσει ήδη εξοπλισμό για τα εργαστήρια αυτών των τμημάτων, έχει ήδη αρχίσει εργολαβίες για τα κτίρια αυτά, υπάρχουν κι άλλα πανεπιστήμια που έχουν προχωρήσει στις αντίστοιχες διαδικασίες, π.χ. στην προκήρυξη θέσεων καθηγητών, άρα τα πανεπιστήμια έχουν έναν προγραμματισμό –όλα αυτά με αποφάσεις των συγκλήτων. Τώρα έρχεται η πολιτική ηγεσία και λέει «όχι, εγώ ξέρω καλύτερα και θα αναστείλω τη λειτουργία», λέγοντας ότι η ΑΔΙΠ θα μας πει αν πρέπει αυτά να λειτουργήσουν ή όχι. Μόνο που κοροϊδεύει τον ελληνικό λαό, χωρίς να λέει ότι η ΑΔΙΠ δεν έχει τέτοιες αρμοδιότητες και πρέπει να νομοθετηθεί μία νέα ΑΔΙΠ που να έχει τέτοιες αρμοδιότητες».
Σχετικά με τις διαβεβαιώσεις του υπουργείου Παιδείας περί ενός ολοκληρωμένου πλαισίου για τη νέα Ανεξάρτητη Αρχή για την ανώτατη εκπαίδευση, που θα εγκρίνει ή θα απορρίψει τα νέα τμήματα, ο κ. Γαβρόγλου σχολίασε ότι «αν είσαι σοβαρή πολιτική ηγεσία, πρώτα δημιουργείς αυτή την ανεξάρτητη αρχή και μετά προχωράς στις ρυθμίσεις και τις αναστολές».
Κληθείς να σχολιάσει τις αιτιάσεις της κυβέρνησης ότι κάποια από τα τμήματα αυτά δημιουργήθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ με τροπολογίες και χωρίς τεκμηρίωση ο κ. Γαβρόγλου δήλωσε: «Όντως υπάρχουν τέσσερα τμήματα η ίδρυση των οποίων δεν ακολούθησε διαδικασίες που θα θέλαμε να ακολουθηθούν. Να συζητήσουμε όμως για αυτά τα τέσσερα τμήματα μόνο. Όχι να είναι όλα μαζί και όχι να λέγονται και ψέματα και γενικεύοντας αυτά». «Ήταν εντελώς τεχνικό, δεν μπορούσαμε να τα ενσωματώσουμε στον νόμο και τα ενσωματώσαμε με τροπολογία γιατί ήρθαν και οι απαιτήσεις από τις Συγκλήτους την τελευταία στιγμή», διευκρίνισε. Εξέφρασε δε τη βεβαιότητα ότι «δεν μπορούν να ξηλώσουν πάρα πολλά πράγματα, γιατί και ο τρόπος που τα κάναμε έχει μία τέτοια αποδοχή της πανεπιστημιακής κοινότητας και της κοινωνίας, που είναι πάρα πολύ δύσκολο να πάνε πίσω από αυτά».
Αναφερόμενος, εξάλλου, στην επιλογή της υπουργού Παιδείας να προτείνει ως πρόεδρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής τον Ιωάννη Αντωνίου ο κ. Γαβρόγλου επισήμανε: «Η υπουργός προτείνει για πρόεδρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι περήφανος στο ότι η αρχή της πολιτικής του είναι όλα να γυρίσουν στο 2014 (…) Αυτά δεν λέγονται, δεν είναι αν είσαι με τον ΣΥΡΙΖΑ ή αν δεν είσαι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το να λες «όλα να πάνε στο 2014″ σημαίνει ή απόλυτη άγνοια ή απόλυτη εμπάθεια».
Ερωτηθείς, εξάλλου, για τη στάση που προτίθεται να κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στη συζήτηση για τις επερχόμενες αλλαγές στον χώρο της εκπαίδευσης ο πρώην υπουργός απάντησε: «Δεν υπάρχει περίπτωση να καταψηφίσουμε κάτι το οποίο είναι θετικό. Η κ. Ζαχαράκη προχώρησε σε μία εγκύκλιο για το θέμα «η τσάντα στο σχολείο», γιατί πάρα πολλοί δάσκαλοι που θέλανε να υπονομεύσουν αυτό το μέτρο βάζανε στα παιδιά διαγωνίσματα τη Δευτέρα. Έβγαλε μία εγκύκλιο η οποία θεωρώ ότι είναι μια εξαιρετική εγκύκλιος ενισχύοντας αυτό το μέτρο (…) Εμείς έχουμε δείξει δείγματα, δε λέμε «όχι σε όλα» (…) Υπάρχουν και θέματα που είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι, οτιδήποτε υπονομεύει τη δημόσια εκπαίδευση, οτιδήποτε μειώνει την πρόσβαση των παιδιών σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης».